Kijk 'ns uit waar je loopt!
Vanmorgen stond ik op de trein te wachten, zoals wel vaker, in Alkmaar. Terwijl ik verveeld in het rond kijk, opzoek naar avontuur, maak ik het welbekende 'pompompom' geluidje tegen de verveling. Mijn station avontuur kwam vandaag in vorm van een stok die langs de rand van het perron gleed. 'Stok' is vast niet de politiek-correcte term voor zo'n ding met rode strepen waar een blind persoon mee 'kijkt', maar echt veel doet dat me niet. Er liep een wat oudere man, ergens in de 60, gevolgd door een even oude vrouw, langs het perron. Terwijl ze vrolijk zwaaiend en tikkend met die stokken over het perron liepen, kwam de trein er ook aangereden. De vrouw had dit gehoord en deed braaf een stapje achteruit. De man liep onverstoord verder. Ik wilde op de man afstappen en hem waarschuwen, maar een lief meisje was mij voor. Haar behulpzame waarschuwing werd afgedaan met 'Weet ik!'
Toen de trein een halve minuut later stil stond waren de man en de vrouw een behoorlijk eindje van elkaar verwijderd, aangezien de man flink door had gestapt. Wellicht was dit een poging om aan zijn vrouw te ontkomen. Met de ontsnappingspoging in mijn achterhoofd besloot ik toch maar aan de vrouw aan te bieden naar te begeleiden naar haar man. Dit keer was een keurige man van middelbare leeftijd mij voor. Hij vroeg aan de dame: 'Dit is de trein naar Den Haag, wilt u die hebben?' de vrouw antwoordde, net als de man, kortaf met: 'Ja. Dit moet ik hebben ja!' De man vond het ook wel prima en stapte zelf in. Na wat gebler heen en weer bleek de vrouw dominanter en kwam de man weer terug gewaggeld. Het stel besloot om, net als ik, beneden plaatst te nemen. Toen ik de vrouw vroeg om voor haar de deur even open te houden snauwde ze: 'Dat ken ik zelf ook!'
Opzich kan ik best snappen dat je het vervelend vind dat mensen je alsmaar willen helpen omdat je blind bent, maar kommop joh, ouwe tang, 't is ook alleen maar postbus 53 beleefdheid.
Cheers,
Joint.
Joint, man, 33 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende