kijk verdomme naar haar!!

Bron: Sikkom.nl (heensurfen op eigen risico.... plaatje + artikel staan direct bovenaan de site)

Het artikel en mijn reactie erop gaat over de ramp met de vluchtelingen op zee.
wát een krachtig stuk heeft de collumnist geschreven. Mijn hersenen werken overuren en hoe langer ik erover nadenk en schrijf...Hoe meer ik hem gelijk moet geven...

De foto heb ik er niet bij gedaan. Hij is (zelfs voor mij) te heftig. Een klein meisje, dood, in het water...face down.
Zo, recht voor je raap. En dan deze tekst eronder die ik van een Groningse website / nieuwspagina heb geplukt.
Hij raakt me. Hij trekt me met beide benen op de grond. Hij heeft een punt.
Het is absoluut de moeite waard hem te lezen, met in je achterhoofd de beschrijven van de foto die er eigenlijk bij hoort.

Dat kleine, jonge kind, op zoek naar geluk, verdronken in de helderblauwe zee, in haar mooie roze jurkje en groene panty. De kleuren...De kleuren van de lente. Hoe dubbel wil je het hebben?

-------------------------------------------------------------------

Dit is haar dan. Een van de gelukszoekers.
Op de boot gestapt om onze welvaart af te pikken. Om er voor te zorgen dat onze dementerende ouderen niet meer de hulp krijgen die ze nodig hebben. Om onrust te veroorzaken in onze maatschappij.
Want dat is wat die vluchtelingen doen. Op zoek naar hun geluk. Ons meetrekken in de ellende.

Kijk naar haar.
Misschien was ze wel van plan een aanslag te plegen. Want zo zijn mensen uit die landen.
Moslim en dus terrorist.
Kijk verdomme naar haar. En besef dat het om mensen gaat. Niet om statistieken.
Mensen. Met dromen en angsten. Met de wil om geluk na te streven.

Enkele uren eerder zat ze waarschijnlijk bij haar moeder op schoot.
Een moeder die ongetwijfeld zou hebben gezegd dat het allemaal goed zou komen.
Dat ze zich geen zorgen hoeft te maken.
Dat er een betere wereld op haar zou wachten.
Dat er ergens mensen zouden wonen die zouden helpen.
Omdat de wereld niet helemaal louter en alleen uit oorlog en ellende bestaat.
Omdat er landen zijn waar mensen het zo godvergeten goed hebben dat ze een ander ook een klein beetje geluk zouden gunnen.
Zie haar liggen. In haar roze jurkje. Misschien wel haar lievelingsjurkje. En besef dat die moeder ongelijk had.
Een pijnlijk besef. Maar daarom niet minder waar.

Ik heb mij godverdomme nog nooit zo vreselijk moeten schamen voor Europa. Voor Nederland.
Voor die volstrekte randdebielen die in hun infantiele, kleingeestige en bekrompen gedachten niet eens het fatsoen hebben om hun eigen beperkte xenofobe wereldje even achter zich te laten.
Om even respect te tonen voor een groot drama.

Shame on you.

Door: Chris Klomp – Journalist voor ANP, AD en BNR, met stevige wortels in Stad.

Even wat anders dan aardbevingen of Bekerfinale, een probleem van de wereld. Maar wel door Groninger ogen en iets dat niet genoeg aandacht kan krijgen.


----------------------------

Die kwam wel binnen. En de dag ervoor zei ik nog tegen mijn vader dat ik niet meer wist wat ik moest denken.
Ik kon het niet langer opbrengen ook híér een mening over te hebben. wéér zoveel mensen dood, maar géén honorabele begrafenis...MH17 1 persoon alsnog herborgen en die wordt met alle eer thuis ontvangen.
Stjah...Wat moet ik erover zeggen? Ik denk dat de vergelijking mij gewoon wat koud liet.
Het is voor mij vanzelfsprekend dat die persoon van het vliegtuig evenveel verdriet waard is als ook maar 1 persoon van de overleden mensen op de boot (vluchtelingen) Het is toch verdorie niet meer dan logisch dat het ene mensen leven niet méér of mínder is dan die van een ander, omdat hij op andere grond geboren is? Want dan hebben we het serieus over 1e-rangs burger / 2e-rangs burger en ga zo maar door.

Verdient dit dode, jonge meisje met haar roze jurk en groene panty, in dat heldere blauwe water die haar weg naar vrijheid had moeten zijn, niet dezelfde behandeling als één van de kinderen van MH17? Verdient zij niet net zoveel respect en net zoveel 'laatste eer' als haar leeftijdsgenootje in het vliegtuig?
Wat is er anders? Behalve de kansen in het leven? Wat is er in GODSNAAM anders?

En ik heb hier werkelijk waar géén antwoord op. IK sta met mijn bek vol tanden.
Er is niets anders..Het zijn beide kinderen. Nothing else to add to this.
En toch een wereld van verschil in respect en eer in hoe ermee wordt omgegaan.

Inderdaad...Ik schaam me diep en buig het hoofd.

Sorry..So sorry.

Inoue
21 apr 2015 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van inoue
inoue, vrouw, 36 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende