Kinderwens & PCOS

Twee jaar geleden ben ik gestopt met de pil, daarna ben ik nooit meer ongesteld geworden.. Na een jaar ongeveer ging ik naar de huisarts dat mijn buik onwijs dik, hard & pijnlijk was. Ik kreeg laxeermiddel (?) en moest het twee maand aanzien. Het werd steeds erger en erger.. Ik voelde me zwak, duizelig.. In die twee jaar ben ik ook 20 kg aangekomen.

Ik was ondertussen een jaar verder & dus nog steeds niet ongesteld. Dus ging ik weer naar de huisarts, maar dit keer heb ik me zelf beloofd dat ik gewoon boos zou worden als die weer zo laks deed. Zo gezegd zo gedaan. Ik moest weer afwachten.. Toen begon ik een beetje boos te worden & zei dat ik echt gevoel als of ik ruimte te kort kom in mijn buik, zo strak dat mijn vel staat. Dat ik het gewoon niet meer trek lichamelijk & dat ik niet naar huis ga tot ik ergens heen word doorverwezen. Nou ik had het voor elkaar hoor! Bloed prikken, inwendige ego & gesprek met de gynaecoloog.

Na de onderzoeken in het ziekenhuis werd geconstateerd dat ik PCOS heb! Om het kort & simpel uit te leggen: k heb te veel 'mannelijke hormonen' in mijn lichaam, mijn eierstokken zijn verdikt (links 25 blaasjes, rechts 60 blaasjes) & heb dus ook geen eiersprong! Ook kreeg ik te horen dat omdat ik dus zo lang niet ongesteld ben geworden, ik in de risicogroep zit voor baarmoederkanker, risicogroep voor hartproblemen & diabetes!

Toen ik dit hoorde stortte mijn hele wereld in.. Mijn grootste wens is om mama te worden! Moet je me nou eens zien! Ik weet dat het meestal mogelijk is om zwanger te raken door oi, iui, ivf etc. Helaas kan dit jaren duren & nog geen resultaat opleveren..

Ik vind het slopen! Al helemaal omdat iedereen om ons heen zwanger is & het zo simpel lijkt te gaan. Ook hebben we vrienden die al kindjes hebben.. Ik word er gek van! Begrijp me niet verkeerd! Ik ben niet jaloers op ze integendeel ik ben super blij voor ze! Maar het sloopt me op een andere manier! Psychisch! Ik denk er steeds meer aan, ik wil het zo graag! Ik wil ook een mama zijn!

Op dit moment word mijn ongesteldheid opgewekt & heb ik hormoonshots gehad.. Dit moet na twee weken ongesteldheid opleveren, dus is het nu afwachten! Daarna gaan ze mijn eiersprong opwekken etc. Tussen elke behandeling zitten sowieso 5 weken! Ik weet niet hoe lang ik dit volhoud & dat niet te spreken over dat bijvoorbeeld ivf pas na 3/4 keer succesvol is!

Ik weet echt gewoon niet wat ik moet doen!!! Zijn er meer vrouwen die hier ervaring mee hebben? Misschien kunnen jullie me tips geven of wat dan ook..

28 jan 2013 - meld ongepast verhaal

LoveOhLove, vrouw, 36 jaar

PrankDemon maandag 28 januari 2013 09:21
Hoi! Ik heb ook PCOS en kinderwens. Ik heb mijn spiraal ongeveer een jaar geleden laten verwijderen en ben nog niet zwanger. Mijn moeder heeft ook PCOS, het zit bij ons dus in de familie. Vanuit dat punt wil ik je wel geruststellen: mijn moeder is ondanks haar PCOS toch moeder geworden van twee gezonde kinderen (en meer wilde ze ook niet). Ik kwam na drie jaar obsessief seks (ze was zo eens in de 3 maanden nog ongesteld, en temperatuurde als een malloot, als het dan zover was moest mijn vader overdag van zijn werk uit vergadering naar huis komen om te konijnen), na mij werd ze helemaal niet meer ongesteld. Mijn broertje is na een Clomidkuur gekomen.

Bij mij is de PCOS al op 15-jarige leeftijd vastgesteld. De gyneacoloog verzekerde me toen dat ik met een hormoonbehandeling zeker zwanger kon worden, maar dat ik het beter niet eerst zelf kon proberen omdat dat waarschijnlijk geen nut had. Waarom ik het nu dan toch doe? Omdat ik mijn scriptie nog niet af heb: nadat ik mijn opleiding volledig heb afgerond ga ik naar de dokter voor hormoonbehandelingen.

Wat geven ze je nu, Primolut? Dat is echt kutspul. Ik werd daar altijd zo naar van dat ik nu weiger het nog te nemen. Ik word uit mezelf zo eens in de 6 à 8 maanden ongesteld, en daar hou ik het gewoon bij. Laat je niet al te gek maken door verhalen over baarmoederkanker en dat soort narigheid. Natuurlijk, je moet het in de gaten houden, maar focus je nu eerst maar op zwanger worden. Hebben ze je ook verteld waarom je nu de primolut (of wat ze je dan ook geven) krijgt? Ik heb me ooit laten vertellen dat je baarmoederslijmvlies zich verhardt wanneer je lange tijd niet ongesteld wordt, en dat een eventueel bevrucht eitje zich daardoor minder makkelijk hecht. Weet niet of ik dat goed onthouden heb, maar vermoed dat je daarom nu die hormoonkuur krijgt om ongesteld te worden?

Wat een prutser van een huisarts heb je trouwens.

Denk ook niet dat je gelijk aan de IVF moet, dat is waarschijnlijk pas een laatste stap. De kans dat je zonder al zwanger wordt is vrij groot.

Goed, ik hoop dat deze reactie een beetje geholpen heeft. Je mag me een pb sturen als je er verde rnog over wil praten. Ik zet je iig op de volg, ben heel benieuwd hoe alles voor je zal verlopen aangezien we toch een beetje in hetzelfde schuitje zitten.

Succes, en wanhoop niet. Je bent niet de enige.
xxxjustme maandag 28 januari 2013 10:29
Die huisartsen tegenwoordig eh.

Ik had vroeger heel veel pijn aan mijn oren en ik hoorde niet goed. Ik ging daarvoor elke week naar de huisarts, maar hij zei dat er niks bijzonders was. Na een maand lang zowat elke week daar te zijn geweest deed hij er eindelijk wat aan. Uiteindelijk bleek ik heel veel vocht in mijn oren te hebben en werd ik geopereerd.

Of een andere keer kwam ik met psychische problemen. Ik zei dat ik vermoedde dat ik een depressie heb en vroeg of hij me kon doorverwijzen. De huisarts zei dat het gewoon een beetje onzekerheid was en dat ik zeker niet depressief ben. Uiteindelijk bleek ik toch een behoorlijk zware depressie, faalangst en sociale angststoornis te hebben. Omdat ik pas zo laat echt goede hulp kreeg is het behoorlijk uit de hand gelopen en is de crisisdienst ingeschakeld. Ik heb geluk dat ik het positieve van de twijfel kreeg en niet werd opgenomen.

Echt heel erg rot voor je, heel veel sterkte en ik hoop het beste voor je!
koffiekaat maandag 28 januari 2013 10:34
ik wens je sterkte.... (en PrankDemon ook )
Mysterion maandag 28 januari 2013 10:58
Heftig verhaal zeg. Sterkte mer mee
Gingertje maandag 28 januari 2013 12:20
hee
heftig verhaal..
ik ben zelf afgelopen december geopereerd, tijdens de operatie zijn mijn beide eileiders verwijderd
voor mij is het dus niet mogelijk om oo een natuurlijke wijze kinderen te krijgen, zelfs via ivf behandelingen niet dit omdat er teveel risico's aan verbonden zijn.. ook ik had een grote kinderwens.. en mijn wereld storte ook in.. ik herken dat stuk dat het psychish aan je knaagd.. ik krijg nu vanuit het ziekenhuis hulp van een psycho team om dit allemaal te verwerken.. misschien ook iets voor jou?
ik hoop dat de behandelingen aanslaan en dat je, je snel weer beter voelt!
en een vraag die ik mezelf heb moeten stellen is: kan je emotioneel aan om maand na maand nog geen gewenste resultaten te hebben? is een eigen kind zo belangrijk dat het proberen te krijgen van een kind het belangrijkste doel word? ik ben door het hele gedoe er een tijdje geobserdeerd mee bezig geweest.. resultaat: relatie uit, ik een emotioneel wrak, mijn ex ook.. leer aub van mijn fout.. het belangrijkste staat al naast je! er zijn nog zoveel andere opties.. (niet leuk om te horen, i know..)
heel veel sterkte en heel veel liefde gewenst in deze periode!
LoveOhLove maandag 28 januari 2013 14:26
@xxxjustme Jeetje wat erg! Ja de huisartsen van tegenwoordig zijn echt apart & moeilijk! Soms vraag ik me echt af wat ze op het praktijk doen als ze toch niemand serieus nemen!

Ik hoop dat het nu wel goed gaat met je!? & bedankt!
LoveOhLove maandag 28 januari 2013 14:29
@PrankDemon Bedankt voor je verhaal, het is erg geruststellend! Ik gebruik op dit moment Clomid. Ik krijg het omdat ik dus al twee jaar niet ongesteld word. Ze gaan eerst de ongesteldheid opwekken & hopen dat de eisprong dan vanzelf komt. Ben heel erg benieuwd & hoop dat het succesvol is!
LoveOhLove maandag 28 januari 2013 14:29
@Koffiekaat & @Mysterion Heel erg bedankt! Lief van jullie!
LoveOhLove maandag 28 januari 2013 14:32
@Gingertje Jeetje wat erg voor je ! Ik hoop dat het nu wat beter met je gaat dan eerst! Ik ben nog (?) niet echt 'geobsedeerd' met het krijgen van een kindje maar wil het wel heel erg graag. Mijn verloofde trouwens ook! Maar het spookt wel constant door mijn hoofd. Ik weet trouwens ook niet of ik ermee zou kunnen leven, om geen kindje te krijgen.. Ik denk er op dit moment liever niet aan omdat dit al erg genoeg is zeg maar. Ik moet het rustig laten bezinken en dan gaan nadenken. Het is vaak erger voor jezelf dan het lijkt.. Hoe kan je komen bij de Psycho team trouwens? Het lijkt me wel wat namelijk!
xxxjustme maandag 28 januari 2013 18:13
Ja inderdaad, dat vraag ik me soms ook af!

Met mijn oren zijn de problemen over. Met de psychologische problemen gaat het niet beter. Heb laatst een intake gehad bij een kliniek, eigenlijk voor een opname. Tijdens de intake hebben we besloten om toch eerst een behandeling vanuit huis te proberen. Nu heb ik dus dagelijks gesprekken met allemaal hulpverleners en er komt ook nog een diëtiste bij. Maar ik krijg nu zo intensief hulp dat het bijna niet mis kan gaan.

& graag gedaan.

Wij hadden het trouwens laatst nog over een ivf, maar ik denk niet dat het nuttig is om te vertellen wat ik ervan weet, want ik denk dat jij al lang van alles weet.

O 04 apr 2013 Zwanger worden | Nopes.. ( 7 )
O 02 apr 2013 Zwanger worden | 2 dagen overtijd.. ( 8 )
O 30 mrt 2013 Stemmen, please? ( 6 )
O 28 mrt 2013 Zwanger worden | Helaas.. ( 4 )
O 21 mrt 2013 Zwanger worden | Zou het? ( 8 )
O 18 mrt 2013 Zwanger worden | 4e echo ( 13 )
O 16 mrt 2013 Zwanger worden | 3e echo ( 9 )
O 14 mrt 2013 Zwanger worden || Eerste OI behandeling ( 4 )
O 28 jan 2013 Kinderwens & PCOS ( 10 )

vorige volgende