"Kleine" leugens
Lelijk om mezelf er op te betrappen.
En dan te gaan graven wanneer ik nog meer leugens heb vertelt.
Heel eventjes manipuleer ik de gebeurtenis.
Met een handomdraai.
Het kost niets.
Alsof er geen vuiltje aan de lucht is.
het is de gewoonste zaak van de wereld.
Waarom?
Ik anticipeer op nare woorden.
Ik kijk vooruit naar de ontmoeting en zie voor me hoe ik de feiten opbiecht en wat voor lelijke reactie ik terug krijg.
Veelal uitbarstingen waarbij woorden gebruikt worden, die niet nodig zijn.
Woorden die de sfeer verzieken, verkloten, onaangenaam maken.
Alhoewel ik wel een berisping verdien, wil ik het niet op die manier.
Het liefst laat ik de fout verdwijnen naar de achtergrond, hopend dat het niet weer zal gebeuren.
Maar het alsmaar herhalen van berispingen op een toon die vals is, dat trek ik niet. Ik kan slecht tegen betutteling.
En dus, lieg ik. Om het te voorkomen. In me achterhoofd schop ik me onder me kont, en denk ik: luiewammes je verdient echt een pakrammel.
Irfaan, man, 38 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende