Knock out...

Er stond een junk voor mijn deur mij te bedreigen met een tafeltje...

Ik ging de confrontatie aan maar raakte al gauw buiten adem.
Ondanks dat ze op de grond gevallen was was ze aanhoudend. Ik was buiten adem en blij dat het gevecht voorbij was.


Vandaag weer kung fu. De 1e x stoeien op de mat was ik serieus moe en wist ik van vermoeidheid thuis geen raad met mezelf.
Maar kennelijk heeft het lichaam geheugen en heb ik vele rondes gestoeid.
Wie als 1e van de mat geduwd word heeft gewonnen. Er mag niet geschopt, geslagen, gebeten worden.

Ik mag tegen Rafo. Het word worstelen en vechten, rollebollen. Ik zet door en weet hem op de grond te werken.
Rafo is kwaad. Ik kan aan zijn gezicht zien dat hij niet blij is. Elke keer als ik met Rafo moet trainen kijkt hij niet blij omdat hij zich kennelijk geïntimideerd voelt door een krachtige vrouw.
Mijn dochter die 8 jaar geleden 12 was zou hem nog inmaken.
Ik had al moeite met haar snelheid, durf en kracht.
Wat ik hiermee zeggen wil is dat ik heus wel kracht heb maar er zijn sterkere vrouwen en mannen die Rafo zo in zouden maken.
Rafo moet gewoon harder gaan trainen en niet gefrustreerd gaan zitten doen.


Ik moet stoeien met een jongetje en werk hem van de mat af.
Dan moet ik met de leraar.
Die houd mij vast in allerlei klemmen en nekklem.
Er komen allemaal oergeluiden uit mijn keel. Want ik wil loskomen maar mijn nek zit klem.
De leraar zegt dat ik moet aftikken maar ik weiger.
Ik hoor Rafo zeggen dat als ik zo doorga ik knock out ga.
Maar ik weiger af te tikken omdat ik wil ervaren hoe ver mijn lichaam kan gaan en waar ik nou precies bang voor moet zijn.
Igv ben ik niet bang om knock out te gaan.
Stiekem wil ik ook ervaren wat dat doet.
De leraar laat los omdat hij hier niet mee gaat doorzetten om mij knock out te laten gaan door nog meer kracht op mijn nek te gaan gebruiken.
Hij zegt dat hij voelde hoe het leven uit mijn lijf stroomde want je energie neemt af.
De leraar zegt dat ik toch moet leren om niet over mijn eigen grenzen heen te gaan.


Het jongetje wilt een rematch na de stoeipartij en verliest weer.
Rafo durft nu te zeggen dat ook hij weer tegen mij wil maar ook hij verliest de rematch.
Hij beland weer op de grond.


Ik voel me een overwinnaar en niet omdat ik tot 4x aan toe de stoeipartij gewonnen heb maar omdat ik mezelf bewezen heb het te kunnen.
Want geloof me het is vermoeiend om op de grond te moeten worstelen.
Ik was ook moe en buiten adem maar toch niet zo vermoeid als de 1e keer worstelen.
Dus ik ben trots op mezelf dat ik toch doorzettingsvermogen heb getoond.


Ik ben ook pijn gedaan vandaag.
Ik kreeg een tik tegen mijn oog van de leraar.
Toen ik mij verzette om niet tegen de grond te gaan draaide hij mijn pols zo hard dat ik heel hard begon te gillen.
Ik ben tegen de grond geworpen door de leraar en op mijn hoofd gevallen



Ik ben daarna nog boodschappen gaan doen, gaan koken en zit nu doodleuk op de bank.
Ik ben niet moe of zo maar erg tevreden en energiek.


Ik geniet van de kung fu lessen en de kleintjes die zien mij nu kennelijk als een uitdaging.
Want ze willen allemaal met me stoeien.


Ik ga heerlijk eten. Kippenhartjes met rijst.
Yummie .


Gr Art = Tiek