Lente

Na een winter van natte sneeuw, weinig regen en temperaturen van rond de negen graden, is het dan eindelijk weer tijd voor de lente. Knoppen in de bomen, ochtenddauw op het zacht wuivende gras, terugkerende vogeltjes... De krokussen staan al een tijdje in bloei, maar wat te denken van de viooltjes, tulpenbollen en roze bloesems?
Niet alleen aan de natuur is het te zien dat het lente is geworden; ook de school heeft daar zijn nodige bijdrage in. De muren zijn geel, de vloeren zijn rood en de ramen zijn alle kleuren van de regenboog. Iedere week gaat er weer een nieuwe deur open waarachter een kleurig kantoortje, een vrolijk schoonmaakhokje of een rumoerig aulaatje te vinden is.
Maar er zitten niet alleen voordelen aan deze kleurige lente! Mensen met hooikoorts mogen hun niesneusjes wel eens dicht gaan knijpen, want de pollen vliegen je om de oren: graspollen, poliepen (nee, Fransje Bauer laat ons ook in de lente niet met rust), polshorloges (de nieuwe lentemode: als er maar hartjes, streepjes of bolletjes op zitten) en daarmee dus de polkadots. De allergevaarlijkste loopt echter al iets langer door de school: mr. Polman!
Als het je ontgaan is dat er al een paar maanden een nieuwe directeur door de school zwerft, is spijbelen je bijvak of was je er vroeg bij met je poliep. Mr. Polman is dan ook niet gewoon een 'nieuwe directeur', maar het is er een met haar en een glimlach; wat willen we nog meer?
Na een langdurig onderzoek, kan ik jullie eindelij kvertellen wat het werk van een directeur is: hij is eindverantwoordelijke. Hij staat dus overal bovenaan, maar komt slechts in aanmerking als er beslissingen over zeer belangrijke onderwerpen gemaakt moeten worden. Wil je dus graag in de schoot van de directeur belanden, verzin dan iets dat wél belangrijk, maar niet zó misdadig is dat je direct van school wordt getrapt.
Een andere manier om met hem in contact te komen is ook niet zeer moeilijk: onze lieftallige directeur loopt namelijk dagelijks met een big smile door de school. Het is zijn missie zo veel mogelijk vrienden te maken onder de leerlingen én leraren, met als gevolg dat iedereen zich keurig aan de regeltjes houdt en hij dus niet zo veel hoeft te werken. Dáár is over nagedacht! Wil je dus van school getrapt worden: raak niet bevriend met mr. Polman.
Maar goed, ik had het over de lente. De tijd van buiten zijn en op het gras zitten. Helaas is het sportveld verboden terrein (ja jongens, er moet weer buiten gegymd worden!) en zijn wij gedoemd met minstens 250 leerlingen op een klein grasveldje te schikken achter de fietsenstalling. Helaas is het daar vorig jaar zo ruig aan toe gegaan, dat we het eerder een zandbak mogen noemen. Neem dus allemaal de emmertjes en schepjes mee en leef je uit. Degene die een mooier zandkasteel bouwt dan mr. Polman mag op zijn kantoortje komen...



*Concept column schoolkrant maart