Levend verbranden?

Wanneer mensen doorhebben dat je niet open en ontvankelijk bent voor hun bagage dan voelen ze zich ongemakkelijk.
Ik ben helemaal niet geïnteresseerd in bepaalde mensen en hun levensverhalen.
Ben naar de ontmoeting gegaan om hem te ondersteunen, zijn dreads inhaken tegen een kleine vergoeding.
Er komt een oudere mevrouw daar met kleinkinderen die aziatisch zijn. Dochter overleden in het ziekenhuis.
Dochter was geadopteerd uit zo'n aziatisch land. Voor de rest een stuk of 8/9 kinderen geadopteerd uit Afrikaanse landen.
Mevrouw kan geesten zien, is medium, communiceert met geesten en voor je het weet weet je gelijk iemands hele levensverhaal over geadopteerde kinderen uit Afrika, vakantiereisjes naar Gambia en de next stop is dan weer Kenia.
Mevrouw heeft vriendschap met een oudere surinaamse heer die daar dus ook woont maar nu een terugval heeft gehad. Hij ziet ze vliegen, hallicuneert en kraamt allemaal onzin uit. Er is haar geadviseerd om niet bij hem op de kamer te gaan omdat het op dit moment niet zo goed gaat met hem.
Conclusie: Die mevrouw bloeit kennelijk helemaal op als ze andermans problemen en ellende naar zich toetrekt. Dan voelt mevrouw zich belangrijk.
Dat moet mevrouw natuurlijk allemaal zelf weten how ever... ik voel niet de behoefte om me met mevrouw in te laten, wellicht zou je bij zo iemand spontaan op de koffie kunnen gaan en de hele dag ouwehoeren over vakantiereisjes en adoptiekinderen en 8 overleden mensen die bij haar in de huiskamer op de bank zitten.

Mevrouw zoekt het contact op met mij, merk ik.
Ik doe zijn haar en praat oppervlakkig wat mee maar niet omdat ik me nou met zo'n vrouw in wil laten.
Geen enkele behoefte aan.
Wel grappig dat er mensen zijn die sterk de behoefte hebben om zich in te laten met andermans problemen.
Keer, op keer weer hetzelfde. Het willen helpen en verzorgen van mensen die wat mankeren.
Maar goed, zulke mensen moet je ook hebben natuurlijk.


Die mokro die daar dus ook woont... Hihi...
Toen we op de groep woonden hadden we een lesbische begeleiding en hij sprak openlijk zijn mening uit dat hij vond dat zulke mensen levend verbrand moesten worden.

"Heb ik dat echt gezegd joh?" Reageert de mokro als ik hem daarmee confronteer.

Maar ja hij was toen 17 jaar oud of zo.

"Ja deze hier onthoud alles!" zegt mijn vriend.



Grappig hè?


Ik ga boodschappen halen, het beloofd mooi weer te worden en ik heb quinoia en amarand nodig.
Hup naar de ekoplaza.

Gr Art = Tiek