Liefde in Turkije

Vorig jaar september en oktober heb ik een paar verhalen geschreven over mijn Turkse liefde. Hoe goed het eerst ging, hoe kut daarna.
Nu is het januari en ik kan hem ergens nog steeds niet uit mn hoofd zetten.
Na hem een maand lang geblokkeerd te hebben op alles ( FB whatsapp e.d.) zodat ik geen contact op KON nemen, besloot ik het afgelopen weekend is te proberen.

Na lang en kort heen en weer te lullen (hey alles goed, ja met jou, ja ben je single? ja, en jij? ja XD) merkte ik vandaag en gister dat hij weer minder praatte. Nu werkt hij nog steeds 12 uur per dag in een ander hotel tegenwoordig dus ik trok me er niet zo heel veel van aan, maar vanochtend vroeg ik toch aan hem wat er nou aan de hand was, aangezien ik geen zin heb om weer genegeerd te worden voor geen reden.

Basically vind hij mij nog steeds heel erg leuk, maar hij vind de afstand te groot. Ja hier nog 1, t zou een stuk makkelijker zijn als hij om de hoek zou wonen, maar ik begrijp dus wel waar die vandaan komt. Hun werken 9 van de 10 keer 5 keer zoveel en zo hard als dat wij hier doen en ze houden er nog geen zak van over.

Hij zou graag willen dat ik naar hem toe kom, we hebben allebei zoiets dat Nederland niks is, maar tegelijkertijd zit ik dus na te denken om naar Turkije te gaan. Een soort proefmaand ofzo. Ik ga niet ineens alles laten vallen hier in Nederland en dan op mn roze wolk naar Turkije, want ik realiseer me heel goed dat de vakantie liefde in het luxe all inclusive hotel, niet zo luxe zal zijn in een klein pensionnetje terwijl hij dus minstens 12 uur van de (over)dag weg is.

Ik heb ook geen idee of dit wel haalbaar zou zijn i.v.m. werk, ik werk als huishoudelijk hulp en maak weinig uren, maar ik denk niet dat mijn baas blij zal zijn als ik even aankondig een maandje weg te gaan.

Verder vraag ik me ook af of het wel haalbaar is, je ziet zoveel meiden die hetzelfde doen, maar ik krijg toch het idee dat hun situatie anders is als de mijne. Mijn Turkie spreekt Turks en slecht Engels, ik spreek zelf prima Engels, maar totaal geen Turks (afgezien van translate sites)

Ik ben verliefd, maar tegelijkertijd vraag ik me af of we wel echt zo verliefd zijn, dat we deze stap willen wagen. Als je dit vorig jaar september of oktober aan me had gevraagd, dan had ik ja geschreeuwd voor je je zin had kunnen afmaken. Nu?..i don't know..

Misschien geef ik hiermee zelf al antwoord op mn eigen vraag ( ik ben zo slim)
Het is ook niet persee dat ik advies wil, maar ik merk wel steeds vaker dat ik mijn eigen antwoorden soms al krijg als ik het opschrijf.

Wil ik naar Turkije? Ja (maargoed daarom ga ik in Juni ook op vakantie daar naartoe)
Wil ik in Turkije wonen? Ik zou het echt niet weten..
Wil ik hem nog een keer zien? ECHT WEL
Maar om nu meteen van stap 1 (kennismaken en verliefd zijn) naar stap 4 (samenwonen) te gaan?

Pfoe..