vicieuze cirkel

Ik weet niet of het te maken heeft met het weer dat ik zoveel rotte gedachtes heb de laatste tijd, (ik heb absoluut niks met kou wind of regen) of dat ik gewoon stil sta in mijn leven, maar het is weer zover.

Voor mijn gevoel zit ik vast.
Ik ben 26 jaar en woon nog thuis bij mijn ouders.
Nou wordt dit geen verhaal over hoe slecht ik het wel niet heb, zeker niet want ik kan het prima met ze vinden en hun ook met mij. (denk ik )
Maar verdorie, vriendinnen en vrienden om mij heen die wonen samen, hebben 1 of meerdere kinderen en zijn soms al zelfs getrouwd.

En hoewel ik single ben en dat opzich nog prima vind, wil ik ook eruit..
Vleugeltjes uitslaan en gaan!
Een stekje van mn eigen, met mn eigen voordeur en mn eigen dingetjes.
Maar hoewel ik een baan heb, verdien ik op dit moment nog niet eens genoeg voor de kale huur van een redelijk appartementje.

Ik heb alleen maar VMBO gedaan, omdat ik destijds niet wist wat ik wilde doen, dus heb 2 MBO opleidingen half afgemaakt and thats it.. 3000euro weggegooid geld later, heb ik nog steeds niks meer.

Ik heb al is geprobeerd om een thuis studie van het LOI te volgen, maar potverdorie dat valt ook niet mee..
Het is goed te combineren met mijn baan aangezien ik als huishoudelijk hulp werk, dus veel uren kan ik niet maken en aangezien er toch onwijs veel bezuinigd is op de uren van de cliënten, zijn de uren er niet eens meer.

Maar ik vraag me toch gewoon af, wat kan ik nou doen om uit deze cirkel te stappen?
Een rijke vent trouwen? Nou ik trouw liever als het enigzins kan uit liefde en niet voor geld

En hoewel ik het niet slecht heb thuis, wil ik ook niet de persoon zijn die haar 30ste verjaardag nog moet vieren aan de hand van haar papa en mama.

Baantjes zijn er ook niet echt, tenzij je aan de lopende band wilt gaan werken, maar dan ben ik met mijn huidige werk beter af.
Moet ik dan toch weer kijken op sites zoals LOI en NTI?
Zelfs dan is het lange termijn werk, want ik zal niet binnen een maand of 5 mijn MBO diploma hebben..
En zelfs al heb ik dat papiertje, ik zie in mijn omgeving hoe moeilijk het is als je de papieren en de ervaring hebt, die mensen komen ook niet aan een baan.

Ik moet een plan van aanpak, maar ik weet eerlijk gezegd niet wat nou de beste oplossing is :/

Ik ben dankbaar voor het feit dat ik een baan heb en een vast contract, want ookal is het weinig werk, het is wel werk en dat is meer dan sommige mensen kunnen zeggen.
Maar ik kan het niet helpen dat ik de laatste tijd denk dat ik nooit echt "volwassen" zal worden op deze manier