meisje dat ik was

Altijd praatte je tegen me, op een liefkozende toon. Je woorden streelden mijn gedachten en ik werd blij als ik je zag. Je hand, die een bemoedigend klopje gaf, of je armen, die zich om mij heen wikkelden als je mij een knuffel gaf. Het voelde allemaal zo veilig, zo vertrouwd.
Maar telkens als we dat weer gingen doen, dan schreeuwde je zo, dan keek je me aan, alsof ik gek geworden was. Telkens als we dat weer gingen doen, raakte ik in paniek, uit angst voor jouw geschreeuw. In tranen barstte ik uit, als ik even de grip op mijn denken kwijt was. In tranen barstte ik uit, als ik even zo bang was. Maar bang waarvoor? Bang voor geschreeuw.
Zij kwam dan altijd naar me toe. Naderhand of onderwijl. Het doet er niet toe wanneer het was. Het was altijd fijn om haar te zien, haar troostende blik over me heen, haar armen die me stevig pastpakten, en me pas loslieten als ik weer wat rustiger was. Ik hield van haar, maar ook van jou. Nog steeds doe ik dat, zielsveel. Mijn hart, zo klein of groot als het mag zijn, de maat, wat doe het ertoe.. Mijn hart stroomt over van liefde die ik voor je voel, voor haar en voor hem. En nog steeds als je me knuffelt, dan voel ik me veilig en geliefd, maar het verloop van dat activiteit gaat zo veel anders dan voorheen. Waarom zul je je afvragen. De reden is simpel, niks moeilijks aan. Maar om het je nogmaals te vertellen, in uitgebreide details, daar wachten we nog maar even mee, want het draait niet alleen om dat ene, het zit allemaal vervolchten in een kunstwerk van lange draden. Om het je nog een keer te vertellen, dat doen we nog maar even niet. Heel simpel, het doet me ongelofelijk veel verdriet en jou ook dat zie ik. Want het is nooit je bedoeling geweest om mij pijn te doen, je doet het voor mijn bestwil en dat weet ik wel en voel ik ook wel, maar om het ook zo op te vatten en te voelen, als het weer eens zo ver is, dat kost teveel moeite. Ik moet me verzetten, dat doe ik dan ook keer op keer. Alleen zo houd ik het vol. Ik houd van je, ik voel me veilig bij je, thuis.
Het meisje dat ik was, dat is niet meer