Mezelf in slaap huilen

Veel mensen zullen waarschijnlijk de moeite nietndoen om mijn verhaal te lezen of te reageren of om me steun te bieden.
goed ja, klik maar weg. Laat me maar. maar begrijp dat dit verschrikkelijk oplucht! hier is het.
Rotste weekend ooit.
Mijn cijfers zijn slecht.
Ik werd altijd op de 2e plaats gezet. 'Tenminste heb ik hem nog.' Dacht ik dan. Daar kreeg ik weer energie van.
Tot deze vrijdag dan.
Hij had het uitgemaakt. De vierde keer. De eerste drie keer heb k me groot gehouden maar nu gaat het gewoon niet meer.
Ik weet nu gewoon dat het niet zomaar weer aan gaat. Dat ik me niet meer ineens gelukkig kan voelen. Ik weet het gewoon helemaal niet meer. Ik heb het gevoel dat niemand echt van me houdt. Hij geeft wel om me, dat weet ik. Maar niet genoeg om me nog een kans te geven.
Hij had geen tijd voor me. Hobbies, huiswerk, etc. Dan was ik weer alleen. Ik heb nog geprobeerd om erover te zingen, dat helpt. Maar ik kan geen woord uitbrengen. Ik heb me nog nooit zo ellendig gevoeld.
Net nu ik dacht dat het niet erger kon, begonnen mijn vrienden zomaar ruzie te maken en ik heb er ook een 4.3 voor geo bij. Hiep hiep hoera. Ik kan niet stoppen met huilen. En morgen zie ik hem weer op school. In mijn klas. Ik moet de hele tijd naar hem kijken zonder in tranen uit te barsten.
Ik weet dat het niet jou schuld is, lieve jorn, alles is mijn schuld. Ik ga te hard van stapel. En nu wil ik niets liever dan terug naar je huis rennen en je zoenen en knuffelen en in mijn armen sluiten en je nooit meer loslaten.
Ik hou van je, lieve jorn, vergeef me dat.

amare, vrouw, 25 jaar

• amare zondag 03 februari 2013 23:17
  En nu ga ik mezelf in slaap huilen.
  Was ik maar ziek.
  Doei.
• Basterd (opgeheven op 7-2-2013) zondag 03 februari 2013 23:22
  rustig aan
• Alcina dinsdag 05 februari 2013 23:31
  Ik weet hoe je je voelt. Ik weet hoe het voelt om alleen te zijn, te denken dat niemand om je geeft, dat niemand het wat kan schelen en dat alles in het leven tegen zit. De afgelopen maanden heb ik dat gevoel gekend en heb ik mezelf iedere avond in slaap gehuild. Heb ik dagen in mijn pyjama rond gelopen, heb ik uren doelloos voor me uit zitten staren, heb ik wanhopen zitten praten met mensen waarvan ik dacht dat ze me konden helpen of op z'n minst beter laten voelen.
  Wees niet bang als je het gevoel hebt dat niets helpt of niets ervoor kan zorgen dat het vreselijke gevoel weggaat. Het ligt niet aan jou, het ligt ook niet aan een ander, het is gewoon nog niet de tijd om je beter te voelen. Je kunt er alles doen om het gevoel weg te krijgen, op dat moment lukt je dat gewoon niet. Accepteer dat, dat is het enige wat je overigens kunt doen. Het heeft tijd nodig en kan enkel slijten door het te laten gebeuren.
  Ik weet dat je het nu misschien moeilijk kunt geloven, maar er zijn zoveel mensen die om je geven en die het goed met je bedoelen. Er zijn zoveel mensen die aan je denken en je willen steunen in deze moeilijke periode. Geloof me, dit ellendige gevoel gaat over. Het slijt. Je zult je beter voelen, wat zeg ik, je zult je gelukkig voelen. Alleen nu nog niet. Accepteer het, wees niet kwaad op jezelf als het even niet meer gaat. Het gaat voorbij, dat beloof ik je.
  
  Tempus omnia vulnera sanat sed cicatrices manent
• amare zondag 10 februari 2013 11:42
  Dankjewel
  Je reactie helpt me echt.
• Alcina woensdag 13 februari 2013 15:35
  Daar ben ik heel blij om :-)

• O 24 jun 2013 Alles is nu wel goed meisje
• O 10 feb 2013 Alles is goed meisje.
• O 08 feb 2013 Meisje met sixpack
• O 03 feb 2013 Mezelf in slaap huilen   ( 5 )
• O 02 feb 2013 Tranen huilen huilen huilen
• O 02 feb 2013 liefdesverdriet, SHITLEVEN   ( 1 )
• O 31 jan 2013 Een vraag voor de jongens!   ( 1 )
• O 12 jan 2013 Leeg gevoel   ( 1 )
• O 06 jan 2013 Yolo?   ( 3 )
• O 31 dec 2012 Zijn adem in mijn nek.
• O 31 dec 2012 Vuurwerk junkies