mijn eerste echte liefde :love:

Ik kreeg een bericht, van hem, mijn eerste echte liefde. Vol geluk open ik het bericht, ik kwam net terug van kamp en had hem een week lang niet gesproken. Ik werd meteen warm van binnen toen ik zijn naam op mijn beeldscherm verscheen. Ik open het bericht en zie dat het net tien minuten gelden is verstuurd. De aarde zakte weg, mijn hart gleed naar beneden tot mijn voeten en ik begin te huilen. Hij heeft het uitgemaakt.
Waarschijnlijk snap je niks van dit verhaal. Ik zal het begin, echt het begin.
Mama had me nog gewaarschuwd, je moet naar het nieuwe huis als je uit bent van school. Ik had nog zes keer jaja gezegd en ben toen maar op de fiets gestapt. ‘’ouders, ik zit al in groep acht hoor, ik ben niet dom.’’ En toch, toch maakte ik de fout waar mama me nog voor gewaarschuwd heeft. Ik. Fietste. Naar. Het. Verkeerde. Huis. ‘’Oké oké, niet tegen mama zeggen.’’ Ik fiets naar het nieuw huis en zie daar iemand staan. ‘’Hij is niet lelijk.’’ Ik loop er naar toe en betrap mezelf op staren, en helaas hij ook. Echt super gênant. Ik draai me om en loop naar mijn eigenhuis. Als ik thuis ben kan ik mijn gedachten op niets anders zetten. Ik weet nu hoe het voelt om echt verliefd te zijn. En het voelt best goed eigenlijk. Dagen gaan voorbij en dat gevoel gaat maar niet weg, ik bedenk dat ik Hyves heb. ‘’ misschien hij ook’’ ik gok het erop en zoek hem op. JA ik sta te springen achter mijn roze, net nieuwe, voor mijn verjaardag gekregen laptop. Ik stuur een vriendschap verzoek en hij accepteert hem na 1 uur en 37 minuten. Ik begin een gesprek.
L: heeyy
M: hooi
L: misschien dat je me niet kent. Ik woon in je straat, we zijn vorige week verhuist.
M: ja ik heb het gezien, maar wist niet dat je zo heette.

Zo hebben we anderhalf uur gepraat. Met af en toe een tussenstop. We hebben ook een keer samen Eckey gespeeld, een soort Habbo maar dan beter. Na een week of twee heb ik bekend dat ik verliefd was en heb ik gevraagd of hij ’verkering’ wou. Maar met pijn in mijn hart had ik verwerkt dat hij al een vriendinnetje had.
Een week daarna kreeg ik een bericht dat hij het had uitgemaakt met zijn (ex)vriendinnetje, speciaal voor mij en vroeg hij nu om verkering. En ik had natuurlijk ja gezegd. Op dat moment was ik het gelukkigste meisje van de wereld. Anderhalve week daarna ging ik op kamp, en had ik op Texel een cadeautje voor hem gekocht, een schaapje met een gouden hart in zijn pootjes.
Jullie weten hoe dit alles is geëindigd. En dat is het einde van mijn waargebeurde verhaal ver mijn eerste echte liefde