mijn eerste vier.
Zo langs als dat ik mij kan herinneren heb ik nog nooit een onvoldoende gehaald die lager was dan een 5.
Nu heb ik afgelopen week tentamenweek gehad, Bijzondere overeenkomsten ging echt onwijs goed dacht ik. De cijfers stonden op internet en ik zei nog tegen mijn ouders: "nou even kijken wat het wordt zeker weten wel een 7 of hoger".. en ik kijk en ik zie een 4.8 staan. een dikke dunne 4.8.
Toen hield ik het niet meer, en ben ik keihard gaan huilen. Achteraf gezien vind ik mezelf zo,n aansteller en begrijp ik mezelf gewoon niet. Ik wil gewoon zo graag naar de universiteit en nu haal ik het straks niet. Ik begrijp het gewoon niet.
Best raar, ik heb best wel wat nare dingen meegemaakt de afgelopen tijd en dat ik nu eindelijk ga huilen omdat ik een vier gehaald heb vind ik best weird.
De hele dag geen hap door mijn keel kunnen krijgen, misselijk etc. Toen mezelf even een schop onder mijn kont gegeven. Kom op zeg we gaan hier niet lopen huilen om een vier!!
ach ja stiekem kan ik er nu best wel om lachen, mijn allereerste vier.
psychotrut, vrouw, 33 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende