Mijn geheim.

Ik wil graag vertellen hoe het is om hoogsensitief te zijn Want veel mensen begrijpen helemaal niet wat het is, en denken alleen maar dat je dan gewoon heel erg gevoelig bent, NIET DUS. Het ligt veel dieper dan dat. En als je echt wilt weten wat het is, is het beter om sites te bezoeken dan naar mij te luisteren (om eerlijk te zijn).
Volgens websites, (yeah, i've done research ^_^) is 1 op de 4 kids in de klas hooggevoelig, maar dat is niet altijd zo. Hoe ouder je wordt, hoe moeilijker het is om een hooggevoelig persoon te herkennen. Dat heb ik ontdekt uit eigen ervaringen
De meeste hooggevoelige mensen kiezen een beroep dat te maken heeft met sociale vaardigheden of kinderen, zoals psychiater (dat is wat ik later wil worden ), kinderjuf, of iets in die richting ;s
Als klein kind is het makkelijk om uit te vinden of je hooggevoelig bent of niet; je bent best wel stil, je huilt veel, je bent bang voor pijn, je reageert overal ietsjes te heftig op...
Als je hoogsensitief bent, is het belangrijk dat je je omgeving (mentoren, ouders, vrienden) erover inlicht. Wel op een duidelijke manier, aangezien het soms een beetje verwarrend kan zijn -.-
Zelf heb ik het m'n ouders nooit laten weten, want, dat gebruik ik steeds als excuus, ze zijn te druk om zich met mij bezig te houden. Das deels ook waar, maar alsnog is het niet bepaald nodig om dat als excuus te gebruiken ;s Ik heb het geprobeerd om aan m'n twee beste vriendinnen te vertellen, maar zij reageren er heel erg vaag op.
Ik ben al meer dan een jaar geleden erachter gekomen dat ik hooggevoelig ben. En dat komt allemaal door de jongen (m'n beste vriend) in groep 7 die aan de klas heeft verteld dat hij hooggevoelig is. Sindsdien is m'n leven veranderd en heb ik een andere kijk op mijn wereld, die ik stap voor stap steeds beter leer kennen en begrijpen.
Een vriendin van me, Bianca, weet hier ook vanaf. Niet veel, en ze begrijpt er ook niet veel van ;D maar ze is wel zo aardig om met me mee te leven en me te helpen. Ik wil het dolgraag aan m'n mentor en mentrix vertellen, maar ik ben bang voor de consequenties. En vooral ben ik bang dat het te egoistisch zal overkomen ;s
Maar aan de andere kant... Er zijn mensen die absoluut rekening moeten houden met m'n gevoelens, en geen stomme opmerkingen moeten maken in mijn buurt. Want als dat in m'n hoofd blijft spoken, komt er een dag dat ik een woede/huilaanval zal krijgen, en das echt niet leuk :S
Het probleem is eigenlijk; ik weet veel van hoogsensitief zijn af, en ik hou van advies geven enzo. Maar ik ben er niet klaar voor om het aan m'n ouders te vertellen, bang voor hun reactie. M'n mentoren daarentegen... Ik krijg telkens een brok in m'n keel als ze vertellen over "je kan alles bij ons kwijt" enzo. Ik wil het ze echt vertellen, maar telkens als ik dat wil, klap ik dicht, en ren ik als een bange haas weg ;s Ik weet echt niet wat ik moet doen...