Wie ik écht ben

Ik heet Melissa, en ik ben 12 jaar. Ik ben geboren in Nederland, maar m'n ouders zijn buitenlanders. Daardoor ben ik ook tweetalig opgevoed, en zat ik ook op 2 scholen. Elke zaterdag stond ik om 8 uur op om naar school te gaan met de auto, en helse 3 uur wekelijks te beleven. Al vanaf groep 1 werd ik gepest, door een meisje dat Nancy heet. Zij en haar vriendinnen zaten me altijd te pesten, gemene dingen te zeggen, me uit te dagen... Al tientallen keren had ik dit aan m'n juf gemeld, maar zij deed alsof ik lucht was. Het liefst zou ik haar nu een klap geven, heel hard, zodat ze voelt hoeveel pijn ik toen had. Zes jaar lang ging dat pesten door. Tot het opeens stopte, zomaar. Ik was gewoon opgelucht dat het eindelijk stopte, min of meer. De laatste 3 jaar van de basisschool waren erger dan dat gepest. Ik klapte dicht, en werd bang en onzeker. Ik veranderde in een klein egeltje dat stil was, verlegen, bescheiden, bijna niets zei in de klas... In groep 8 zeiden mensen steeds: "HEY, WEES IS FF STIL MELISSA!" Keer op keer kreeg ik dat te horen. En dat zeiden ze alleen maar omdat ze wisten dat ik nooit praatte in de les. Het steekt nog steeds. En elke dag wil ik daarom huilen. Want nu ik het hier zie, nu ik het zo typ, lijkt het net alsof ik hun stemmen nog door m'n hoofd hoor rondspoken. Wat zij niet weten, is dat ik eigenlijk heel erg anders ben. Mensen van de middelbare, die m'n twitter hebben, die klasgenoten weten wie ik echt ben... Of tenminste, een deel daarvan. In het echt ben ik een gewoon tienermeisje, dat lijkt zo ja. Maar ik kan overgevoelig zijn, en dan wil je liever niet in m'n buurt zijn. Ik ben niet normaal, das niemand trouwens. Ik ben abnormaal lang, heb een stomme nerdbril, op foto's lijk ik wel een halvegare... Maar dat zeg ik niet omdat ik onzeker ben, maar omdat dat voor een deel klopt. Ik bén lang, ik dráág een stomme bril, en ik bén niet fotogeniek. Ik ben gek, grappig, melig, een boekenwurm, veels te gevoelig, een huilebalk, een filmfreak, een chocoverslaafde... Dat ben ik allemaal. En ik wou dat anderen dat ook echt zagen.
Niemand is perfect, perfectie bestaat niet, perfectie kan voor mij part de pot op, gewoon doorspoelen door die vieze wc, rechtstreeks door het riool de stomme oceaan in. Want iedereen is apart, iedereen is raar. En vergeet nooit: er bestaat maar 1 jij. Er bestaat maar 1 iemand die dezelfde naam heeft als jij, dezelfde interesses, dezelfde uiterlijk, hetzelfde dna... Denk eens na... Op deze hele wereld, vol met 7 miljard mensen... En alsnog ben jij uniek, bijzonder. Ik wou dat anderen ook zo dachten, zodat ze geen zelfmoord gingen plegen of overgewicht hebben, of anorexia, boulimia, of een ander iets dat daarmee te maken heeft. verliefd
25 dec 2012 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van HayleyMay
HayleyMay, vrouw, 24 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende