Als ik terug kijk op mijn leven tot nu toe, dan staat hij altijd al in het middelpunt van mijn leven. En ik ben blij dat ik hem ken hoor, en ik ben ook heel blij dat we gewoon goeie vrienden zijn maar soms vraag ik me gewoon af ; wat is dat nou wat mij zo aantrekt??.. &. waarom voel ik dat wel , en hij niet ? Het is gewoon zo erg dat ik verdrink ik zelf medelijden Ik wou dat ik gewoon opeens *blub[xD]* een zelfvertrouwen boost kreeg. Dat hij me gewoon even niks kon schelen. Dat ik gewoon kon denken van ; Hij heb zijn liefdes leven en ik het meine, en ik ga nu gewoon opzoek naar een leuke jongen, en ik blijf niet de rest van mn leven bij hem hangen.' Vanmiddag dacht ik heel even dat hij me gewoon niks kon schelen. Nja,,natuurlijk kan hij me wel wat schelen! Ik geef ontzettend veel om hem! Maar ik wil gewoon van dat gevoel af. Ik trek het me zo ontzettend aan als hij mij verteld wie die leuk vind of alstie alleen al met een meisje praat. Kan ik zo ontzettend jaloers door worden!,,terwijl ik helemaal niet jaloers zou willen zijn. Maar het gebeurt gewoon,,,en ik kan het niet tegen houden. Het is mn gevoel.. &. ik haat het !