Vandaag is mijn pa 50 jaar geworden
Oude seniele man dat hij er is!
But he's still my hero.
Mijn papa is niet perfect. Hij is verslaafd aan de alcohol, hij heeft een zwaar verleden met veel (psychish zieke) vrouwen en hij kon alleen maar het negatieve van het leven inzien. Hij had geen baan, we leefden van een uitkering en NOG kwamen we elke maand geld tekort.
Hoeveel deprimerende teksten hij heeft gesschreven en gezongen met zijn gitaar in de hand, zijn niet op 2 handen te tellen. 'Geef me een middel tegen geilheid, want met haar wil ik NOOIT meer sex' is één voorbeeld van de teksten die hij schreef.
Maar we zijn er. Papa heeft sinds een jaar of wat nu een vast contract, hij sport meedere keren per week, heeft een vaste vriendin, eigen huis en tuin en goed contact met familie. De alcohol blijft. Maar gestructureerd.
Mijn papa is een gecontroleeerde alcoholist. Hij drinkt, hij kan niet zonder. Hij wordt niet meer dronken wegens tolerantie, hij houdt het in de hand nu hij ziet wat hij heeft en wat hij kan verliezen...Hij werkt ZO verdomd hard om fouten uit het verleden weer goed te maken en te voorkomen dat ze in de toekomst niet weer gebeuren.
Mijn papa is niet perfect. Maar ik vraag ook niet om perfectie. Hij houdt met heel zijn hart van zijn kinderen.
En dat vind IK...genoeg.
Yup..
He turned around 180 degrees...And I am SOOO SO happy I didn't leave him behind when I was 16 years old. We fought his deamons TOGETHER. I could have left him...I almost did...Actualy i DID leave him behind. But only to get out of a nasty situation to at least breath for a while. After that I came back and he had allready grown so much because he thought he'd lost me forever....
Ja...Mijn papa is niet perfect. In de ogen van een ander.
In mijn ogen is hij mijn superheld.
An old, senile superhero
Love you dad, happy birthday