Echt opstaan als de wekker gaat lukt me nog niet. Zeker wanneer het zo koud is als nu. Maar, het gaat toch steeds een beetje makkelijker. Gisteren weer naar de fysio geweest, en mijn schouder knakte vanochtend bij opstaan eindelijk eens niet.
Inmiddels wel weer, maar ik merk dat de pijn echt veel minder is dan voorheen. Ben er duidelijk nog steeds niet, maar er zijn verbeteringen zichtbaar. Blij om dat er wel verbeteringen zijn
Vandaag ga ik weer werken in opdracht. En ik kwam gisteren een toffe opdracht tegen die me ook wel aanspreekt, en dus gereageerd. Dame die deze plaatste heb ik altijd al leuke klik mee, dus nu is het even afwachten of ze mij gaat voordragen of een ander. Is een klus die me daadwerkelijk aanspreekt en erg binnen mijn interesses liggen. Zou gaan om 6 uur per week, dus dat is prima te doen.
Vandaag dus werken. En straks, na het schrijven van mijn dagboek, ga ik op de weegschaal staan. En daarna ga ik ontbijten. Gisteren een batterij gekocht, dus kan ik mooi mijn begingewicht noteren en me aanmelden voor die weight loss challenge. Ik doe dit bewust na het dagboekschrijven, omdat ik denk dat dit schrijven net wat positiever is dan mezelf wegen en ik dan net wat meer in een goede mindset zit. Na het wegen ontbijten en me aanmelden voor die challenge, en daarna nog even schrijven voor mijn blogsite. Deze keer focussen op mijn maandoverzicht.
Anyhow, bang dus om te wegen, maar begin ook echt steeds meer en meer te zien dat het écht de verkeerde kant op gaat en dat verandering nodig is. En als ik niet weet waar ik nu ben, wordt het moeilijk om die veranderingen goed bij te houden. Maar ik vind het eng. Ik heb een nummer in mijn hoofd. En als het dat ongeveer is, zou ik dat vreselijk vinden, maar het zou me ook niets verbazen. En al het hoger is dan dat, is het ook vreselijk. En zelfs lager dan dat, ugh.
Maar goed... Tijd om het om te keren. Om de goede kant op te gaan. En ik kijk positief uit naar een discord server waar ik mijn proces met anderen kan delen. Ik ga het meemaken