miss you
Sinds maandag zit ik in mijn eigen huisje, heerlijk vind ik het!
Het is nog ff wennen natuurlijk, even de trucjes uitvinden hoe ik mijn wasmand vol krijg en de vaatwasser enzo.
Maar nu al heb ik het gevoel dat ik naar huis toe wil, als ik weg ben.
Dat gevoel heb ik lang niet meer gehad, meestal was ik liever uit dan thuis.
Heerlijk de mensen over de vloer, doen waar ik zelf zin in heb, wanneer ik het wil.
Soms mis ik het wel bij mijn moesje (stiefmoeder), maar we lijken nu veel beter met elkaar om te gaan als eerst.
Ik heb mijn familie, vrienden en iedereens acceptatie dat ik nu voor mezelf kies. Maar toch ontbreekt er iets.
Mijn vader, dat zeker. Ik zou zo graag even willen horen dat hij trots op me is, en zo graag wil ik zijn arm even om me heen hebben. Maar dat gaat niet. Ik moet het enkel doen met de herinneringen en de gedachte dat hij bij me is en op me neer kijkt daarboven.
Pap ik mis je zo,
voor altijd je kleine meisje!
Chels-E, vrouw, 32 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende