Misschien toch geen huisje

Als je na een hoop ellende eindelijk weer hoop krijgt om je leven weer op het pad te krijgen, nou dan is het natuurlijk logisch dat dit niet gaat gebeuren!

Morgen heb ik een afspraak (met mijn broer) bij de woningbouw, voor een kei lief leuk schattig huisje. Helemaal leuk zo je zeggen? Is het ook... Tot dat je er achter komt dat het nog wel eens niet door kan gaan!

Ik zal het uitleggen.

Ik ga samen met mijn broer wonen. Alleen kan ik nu geen woning betalen en mijn broer moet ook een woning hebben. Hij woont nu op een illigale plek... Hij heeft de afgelopen 6 a 7 jaar in het GBA geregistreerd gestaan als vertrokken naar het buitenland. Hoe dit komt, een heel lang verhaal... niet voor nu..

Voor het daadwerkelijk krijgen van het huisje moet je een hoop papierwerk hebben. Ik heb alles geregeld. Omdat mijn broer een lichte vorm van autisme heeft, heb ik voor hem stap voor stap opgesomd wat hij moest regelen. En daar ging het mis... hij heeft niet alles geregeld en daar kwam ik gisteren achter. Heb hem als nog dat formulier aan laten vragen, maar de belastingdienst werkt met termijnen van minimaal 5 werkdagen... en dus is dat formulier nooit op tijd voor dat gesprek morgen...

Hierop is de kans heeeeeeel groot dat we het huisje niet krijgen.

Ik ben enorm boos! Teleur gesteld en verdrietig...

Momenteel ben ik dak en thuisloos. Ik logeer bij een kennis als ik op school moet zijn (brabant), bij de vriendin van me vader als ik op stage moet zijn ( kop van noord-holland). Ik heb geen eigen plek meer, zeker niet nadat mijn nu ex me naar een maand samenwonen het gat van de deur heeft gewezen...
Ik heb dit echt nodig! Ik leef al zo lang vanuit mijn koffer, ben zo vaak verhuist... ik wil het niet meer! Ik wil mijn eigen plekkie!

Toen werd het nog leuker.. krijg ik een sms van me broer: waar moet ik morgen zijn, moet ik nog wel mee? Ja natuurlijk! Ik heb jouw papieren niet! Ik sms hem het adres, krijg ik een 10 minuten laten het volgende bericht: Hoe laat moet ik daar zijn dan? SUKKEL!!!!!! ik sms hem de tijd, 9 uur 's ochtends...
Ik sms hem laten nog, misschien is het wel handig als je voortaan opschrijft wat ik je zeg, sms, app of wat dan ook... Zijn antwoord; Ja dat wel...

Echt! Ik ben zo boos! op hem... ik ben zo bang dat we nu afgewezen worden...
04 feb 2014 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Kaylia
Kaylia, vrouw, 34 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende