Studie decaan

Vrijdag heb ik een gesprek met de studiedecaan om te kijken of ik op grond van mijn dyslexie en andere problemen een extra jaar studiefinanciering kan krijgen.
Daarvoor moet ik dus allemaal bewijsmaterialen aanleveren, dus verslagen, diagnoses etc.

Als zoekend door de doos papieren van het verleden (en het voelt echt of ik door het verleden aan het graven ben), stel ik mij de vraag... Wil ik dit wel?
Ik wil een jaar extra studiefinanciering, maar wil ik dat op grond van die stapel dossiers van bjz, triversum, parlan etc? Wil ik dit in zetten?
Het verleden heeft mij gevormd tot wat ik nu ben, maar met het terug lezen van die rapportages en verslagen, weet ik niet of ik dit beeld kenbaar wil maken bij de school in het heden. Ik ben niet meer dat meisje wat ik ruim 8 jaar geleden was, hoe ik toen was, wat ik doen deed. Ik ben gegroeid! Heel erg gegroeid!
Alleen blijkbaar niet voldoende om een studie in de daarvoor gestelde tijd af te ronden...

Ja maar.... Het is nu ook nog niet makkelijk om met mezelf te leven... het is niet makkelijk om de stress en problemen van andere op mij te dragen...

Het voelt als falen om extra studiefinanciering aan te vragen op het verleden... wat mij getekend heeft in het heden....
11 jun 2014 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Kaylia
Kaylia, vrouw, 34 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende