ave,
wat weinig mensen van mij weten, of nou ja,
eigenlijk weten alle mensen die mij ''iets langer'' kennen het wel,
dat is de vervelende eigenschap, dat ik heel moeilijk gezichten en namen onthou...
het kan bij mij soms ''maanden'' duren voordat ik iemand echt ''herken'',
en het kan soms nog veel en veel langer duren
voordat ik eindelijk zijn of haar naam in mijn hoofd vast heb zitten...
zo wist ik nog een lange tijd na dat ik met mijn vriendin verkering had,
niet haar naam,
of vergiste ik me na dat ik haar een week niet gezien had,
met ''iemand anders''...
had ik even geluk dat ze altijd dol enthousiast mij besprong toen,
anders had het ''heel anders'' misschien gelopen,
meeste meisjes vatten verkeerd op als je tegen een ander ''meisje'' ;
''hoi schatje'' roept ...hoe dan ook,
als je eenmaal in mijn hoofd zit, kom je er niet meer uit...
dan kan je zo veel veranderen als je wilt,
ik herken je...
ik ben namelijk iemand die te weinig op ''uiterlijk'' van mensen let,
en te veel naar iemands ''ziel'' kijk...
dus kom je mij tegen, en ik ''herken'' jou niet,
is het niets persoonlijks,
neem mij niet kwalijk en alvast mijn excuses er voor...
faithfully yours
The TeaRat