mydiemodedemo



tweehonderdtweeentwintigduizend dagen
vlogen met een hogesnelheidstreinvaart
voorbij en alles wat mij rest is een koffer
met herinneringen aan langvervlogen en
vaaggeworden gebeurtenissen die maar
een eindeloos spoor achterlaten vol van
heimweh aan zonnige dagen zonder een
spoor van twijfel of verdriet en ook regen
die met bakken neerviel alsof 't niks was
m'n hersenpan is een grabbelton waarin
m'n hand telkens weer naar bovenkomt
met iets onverwacht kleins lekkers naars
het lijkt wel of er straks misschien alleen
nog maar zaagsel inzit als alle verrassing
is verdwenen en alle herinneringen allang
zijn opgeschreven in mydiary: toch zie je
zo maar weer waar een computer goed in
is: het vastleggen en vasthouden van al
die dingen die we nu nog weten en straks
allemaal vergeten zijn als ook wij op ons
beurt verdwijnen in de grijze mist der tijd

26 jul 2006 - bewerkt op 27 jul 2006 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van chai
chai, man, 79 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende