mydivervolg op issa van mordechai {kiezen & delen}
~"Vervolg op ISSA"~
HET
'mydimanuscript'
dat N.N. ons doorgaf
werd na publicatie al snel populair
in Europa?
TEGELIJK
kwam er heftige kritiek en werd er gesteld dat het hele manuscript een fantasie was!
DAT nam echter NIET weg dat ANDEREN pogingen deden
om het bewuste geschrift in LEH eveneens
te bekijken ...
=
DAT
deed onder meer
Swami Abhedananda [1886-1939], volgeling van Ramakrishna,
die van 1896 tot 1922 in het Westen verbleef en met vele geleerden, waaronder de bekende orientalist Max Mueller, op goed voet stond: HIJ reisde in 1922 naar Hemis, zag daar 'volgens zijn zeggen' het boek 'dat N.N. gelezen moest hebben' en
vertaalde 'het' eveneens ...?!
HIJ publiceerde
zijn reisverslag in 1929 in het Bengali!
Dankzij de medewerkers van Elizabeth Clare Prophet konden de belangrijkste passages in het Engels worden vertaald?
Wie de verzen,
die Abhedananda ons naliet leest,
ziet weinig verschillen met de tekst van NN, behalve dan dat in sommige passages over "G D" als onpersoonlijk wordt gesproken {"G D" als "Opperste Ziel", die geen begin heeft noch einde,
verheven boven alle verandering[en]:
"G D" als eeuwige
'gelukzaligheid'}!
~@~
ENIGE tijd later
was het de Rus Nicholas Roerich [1874-1947], die van 1924 tot '28 een lange trektocht maakte door de gebieden van Aziatisch Rusland en China.
HIJ weet ook
van dit manuscript van Notovitch en bezoekt Hemis om het te vinden:
HIJ ontdekt daar echter NIETS!
Niettemin publiceert hij later een aantal teksten, die afkomstig zouden zijn uit recent gevonden oude geschriften over "ISSA" ...
OOK verhaalt hij
van vele 'mydilegenden' die Issa vermelden en die voorkomen in de gebieden die hij heeft bereisd?
HIJ geeft de vertaling van enkele verzen uit de door hem gevonden manuscripten:
het blijkt dat die vrijwel identiek zijn met wat Notovitch
vertaalde ...
HET BLIJFT DUS
onduidelijk WAAR hij die teksten
gevonden heeft?!
Tenslotte
is er nog het mydiverhaal van Elisabeth Gaspari,
een vrouw die niets wist van een eventueel verblijf van "Yehosjoea" in India.
In 1939 kwam zij toevallig in Hemis en terwijl ze daar met enkele anderen ontspannen zat,
kwam er een lama die haar een aantal bladen toonde en zei:
"Deze boeken zeggen dat uw Jezus hier was!"
Maar aangezien Gaspari geen Tibetaans kende,
kon ze niets controleren ...?
We treffen in het boek van Prophet
alleen maar een aardige foto aan van een dame
met een paar Tibetaanse geschriften
in de hand!
HOE
'betrouwbaar'
is dit alles?
Wat mij betreft
doet dat er niet echt zoveel toe,
behalve dan voor 'echte beroeps-
wetenschappers'?
Het
is gewoon
een leuk mydi~
verhaal!
En
net als
al die talloze andere
'oneindige religieuze/filosofische
mydiverhalen'
over schepping & apocalyps,
'eerste mensen',
broedermoord,
paradijzen en hoven van
Eden of Aden met
stammen, rassen en volkeren,
'lovestories', kinderen,
aartsvaders & ~moeders,
zondvloeden, trektochten en avonturen,
dromen en visioenen over langvervlogen tijden
is het gewoon boeidende lectuur over menselijke
geschiedenissen en wetenswaardigheden
over ons doen en laten,
het waarom
en
waartoe?
Geniet
er
maar van
nu het nog [alweer]
kan:
EN
trek er
eventueel
jouw
eigen
'conclusies'
& 'lessen'
uit!?
chai, man, 79 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende