Na een lange stilte..

Het is al weer een tijdje geleden dat ik echt m'n hart echt weer eens gelucht heb hier in dit dagboek. Maar de afgelopen dagen eigelijk weken alweer loopt het tussen mij en mijn vriend echt helemaal niet goed meer. Het moeilijke is dat hij en ik zoveel om elkaar geven dat we elkaar ook niet los kunnen laten, maar als we nu nog langer op deze manier met elkaar doorbrengen gaat het echt fout ben ik bang. Omdat we beide natuurlijk ook geen afstand van onze dochter willen en kunnen doen, is dat volgens mij ook wel de grootste reden dat we telkens maar weer toch weer 's avond bij elkaar in bed stappen. Daarmee wil ik niet zeggen dat er geen gevoel meer bij zit, want dat in tegendeel. Maar hoe ik nu tegen onze relatie aan kijk is het een haat/liefde relatie. Op de momenten dat het gewoon allemaal rustig en gaat zoals het hoort te gaan dan is het echt alsof we het ideale gezinnetje zijn. Maar op de momenten dat we dus ruzie maken dan haten we elkaar gewoon volgens mij. Want op de momenten dat onze ruzie's weer eens echt uit de hand lopen en dat het op geweld uitloopt dat haat ik hem zo om wat hij doet. Hij maakt me dan boos en verdrietig tegelijk. En het rare is dat ik van hem weet dat hij zich na de ruzie dan verschikkelijk kut voelt en ook echt schuldig dat hij het zover heeft laten komen. Het is voor mij nu net een gevoel of ik in mijn vriendin haar leven ben beland, en de vriendin over wie ik het nu heb die is dood. Vermoord door haar eigen vriend omdat hij ook doordraaide met een uit de hand gelopen ruzie. Het rare ervan is dat ik pas nu ik zelf in deze situatie terecht ben gekomen dat ik het ga begrijpen. En dat doet zo verschikkelijk pijn Het is in Oktober 4 jaar geleden dat mijn vriendin het leven werdt ontnomen, en al die jaren vol van verdriet en rouw om het verlies van mijn vriendin heb ik haar vriend gehaat!! Maar nu ...
haat ik hem nog steeds om wat hij gedaan heeft maar weet ik ook dat hij niet gewoon een moordenaar is. Maar iemand die door liefde, drugs en veel problemen een moordenaar geworden is...

Missy