Niet gehoord voelen
Lief dagboek,
Hij maakte een opmerking. Een grap over mijn verleden dat me raakte. Ik ben tenslotte in therapie ervoor.
'Ik vind deze opmerking niet leuk of grappig, het kwetst mij'. Hij keek me met een nietszeggende blik aan en vervolgde zijn gesprek. De sfeer, op die grap na, was ontspannen. Even voelde het als de momenten van onze eerste date.
We gingen boodschappen doen. Vervolgens maakte hij opnieuw een pijnlijke grap over mijn verleden. Het voelde even alsof ik meerdere messteken voelde.
Ik voelde tranen opkomen. 'Niet doen, niet huilen' zei ik zachtjes. Ik keek hem aan en kreeg opnieuw een nietszeggende blik. 'Deze opmerking doet me pijn, het kwetst mij. Ik heb je net ook gewezen op de gevoeligheid van dit onderwerp. Ben ik dan niet duidelijk genoeg?!'. Ik word wat feller, maar keer me al snel terug in mezelf. Hij reageerde dat het maar een grapje was en het niets voorstelde. Zachtjes zei ik: 'het lijkt wel alsof je me niet hoort en me gevoel niet serieus neemt'.
De momenten daarna waren stil, koud en veelzeggend. In de winkel scande ik wat producten, vroeg ik of hij iets wilde. De ontspannen sfeer was verdwenen als sneeuw voor de zon. In de auto riep hij nog: 'waar moeten we het nu nog over hebben?'. Ik glimlach.. 'we hoeven het nergens geforceerd over te hebben. Ik geloof dat ik alleen wil zijn'.
Ik voelde me niet gehoord. Iets dat vaker gebeurd in prive of werksfeer. Is het omdat ik te lief en rustig reageer? Willen mensen me niet horen?
Vanavond stond ik dicht bij mijn eigen gevoel. Iets wat ik heb moeten leren. Ik heb hem weggestuurd, ik wilde alleen zijn. Meerdere tranen, meerdere excuses.. maar ik wilde gewoon alleen zijn..
Hij maakte een opmerking. Een grap over mijn verleden dat me raakte. Ik ben tenslotte in therapie ervoor.
'Ik vind deze opmerking niet leuk of grappig, het kwetst mij'. Hij keek me met een nietszeggende blik aan en vervolgde zijn gesprek. De sfeer, op die grap na, was ontspannen. Even voelde het als de momenten van onze eerste date.
We gingen boodschappen doen. Vervolgens maakte hij opnieuw een pijnlijke grap over mijn verleden. Het voelde even alsof ik meerdere messteken voelde.
Ik voelde tranen opkomen. 'Niet doen, niet huilen' zei ik zachtjes. Ik keek hem aan en kreeg opnieuw een nietszeggende blik. 'Deze opmerking doet me pijn, het kwetst mij. Ik heb je net ook gewezen op de gevoeligheid van dit onderwerp. Ben ik dan niet duidelijk genoeg?!'. Ik word wat feller, maar keer me al snel terug in mezelf. Hij reageerde dat het maar een grapje was en het niets voorstelde. Zachtjes zei ik: 'het lijkt wel alsof je me niet hoort en me gevoel niet serieus neemt'.
De momenten daarna waren stil, koud en veelzeggend. In de winkel scande ik wat producten, vroeg ik of hij iets wilde. De ontspannen sfeer was verdwenen als sneeuw voor de zon. In de auto riep hij nog: 'waar moeten we het nu nog over hebben?'. Ik glimlach.. 'we hoeven het nergens geforceerd over te hebben. Ik geloof dat ik alleen wil zijn'.
Ik voelde me niet gehoord. Iets dat vaker gebeurd in prive of werksfeer. Is het omdat ik te lief en rustig reageer? Willen mensen me niet horen?
Vanavond stond ik dicht bij mijn eigen gevoel. Iets wat ik heb moeten leren. Ik heb hem weggestuurd, ik wilde alleen zijn. Meerdere tranen, meerdere excuses.. maar ik wilde gewoon alleen zijn..
08 feb 2020
- meld ongepast verhaal
-
knowthyself
maandag 10 februari 2020 12:24
Nah, dat je je niet gehoord voelt, dat anderen je niet horen, komt niet omdat je te lief bent.
De huid van de mensen om je heen is gewoon te dik. Ze verschuilen zich liever achter een muur van cynisme en slechte grappen dan dat ze hun hersens en empathische vermogens gebruiken om betere gespreksonderwerpen te verzinnen.
Je staat goed voor jezelf op. Je deed er goed aan om ervoor te kiezen om alleen te zijn. Het is gewoon even kut dat deze persoon niet snapt dat "grapjes" pijnlijk kunnen zijn. Ook als ze "bedoeld zijn als grapjes".
Moet toegeven dat ik vroeger ook pijnlijke grapjes maakte. Dat is de manier waarop ik omga met moeilijke situaties, humor. Ik maakte heel lang op de slechtste momenten grapjes over pijnlijke dingen met mijn moeder, omdat ik vond dat zij op dezelfde manier met pijnlijke dingen in het leven moest omgaan.
(Ik deed het niet omdat ik haar pijn wilde doen, op die momenten ging het gewoon automatisch en ik voelde me echt verschrikkelijk wanneer ze me uitlegde dat ze mijn grapjes pijnlijk vond. Het duurde echt lang voordat ik leerde om pijnlijke grapjes te herkennen en ook op tijd te herkennen, zodat ik ze niet uitflapte.)
Let wel, en dit is echt veel makkelijker gezegd dan gedaan, je kunt andere mensen niet dwingen om te veranderen. Je hebt wel je eigen reacties (deels) in eigen handen.
Het zou je goed doen om manieren te leren om de "grapjes" en vervelende opmerkingen van anderen niet persoonlijk op te vatten, niet binnen te laten. Jouw hart & je zenuwen kunnen maar zoveel aan. Bescherm ze wanneer niemand anders ze beschermt
(Overigens heb je al stappen gezet om voor jezelf te zorgen, zoals ik hierboven al zei! Goed bezig.
) -
Lezer
woensdag 12 februari 2020 20:25
niet leuk om niet gehoord te worden. Dat ligt niet aan jou, maar aan de ander, dat ze niet de moeite nemen om te luisteren.
*Hug* -
LilAngel
donderdag 13 februari 2020 12:12
Sterk van je. Het is super naar dat het gebeurd, ik herken het helaas van relaties die ik heb gehad. Je gehoord, gerespecteerd en geliefd voelen is super belangrijk.. grappige opmerkingen zijn niet altijd grappig voor de ontvanger.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 13 mrt 2021 Zwanger en paniek ( 4 )
- O 22 okt 2020 3e echo ( 2 )
- O 20 okt 2020 Het duurde even ( 1 )
- O 13 okt 2020 Echo uitslag ( 6 )
- O 11 okt 2020 Morgen echo ( 6 )
- O 03 okt 2020 Echo ( 2 )
- O 10 apr 2020 Omgeving
- O 09 apr 2020 Paniek
- O 25 mrt 2020 Opgesloten ( 2 )
- O 24 mrt 2020 Hormonen ( 1 )
- O 08 feb 2020 Niet gehoord voelen ( 3 )
- O 31 jan 2020 Geluksmoment ( 1 )
- O 30 jan 2020 Ik kom wel voor mezelf op ( 2 )
- O 28 jan 2020 Altijd vrolijk? ( 2 )
- O 25 jan 2020 Spel ( 3 )