Spel
Lief dagboek,
Urenlange gesprekken gevoerd zonder enig resultaat..
Het spel lijkt te zijn begonnen.
Het spel van liefde geven en afstoten..
Je geeft verschillende signalen..
Je wilt het goed maken, maar ik ben geen blik waardig.
Je zou als laatste optie toch verhuizen, tegen "we gaan uit elkaar als je hier geen werk kan vinden"
Je houdt van me, maar wilt me niet aanraken
Je wilt voor me gaan, maar ziet geen toekomst samen
Ik word onrustig van de verschillende signalen en opmerkingen. Het ene moment zie je het helemaal zitten met me.. het andere moment moeten we uit elkaar.
Ik wilde niet uitvallen, maar deed het toch. 'Wat wil je nou?!'. Mijn lijf begint onrustig te worden en ik sta op. Ik ga douchen. Ik kan hem even niet luchten of zien.
Bij terugkomst zit hij op de bank. Een ongemakkelijke stilte en een excuses van mijn reactie. Hij leek het te begrijpen.
Hij dacht na, maar zei niks. Hij leek verdrietig. Ik zei niks.
'Het lijkt alsof je niet weet wat je wil. Je geeft verschillende signalen af, waardoor er onrust gecreëerd word. Het ene moment wil je voor me gaan, het andere moment wil je ermee stoppen. Ik begrijp je tweestrijd. Je moet nadenken wat je wil. Ik geef je die ruimte'
Hij beaamde mijn opmerkingen. 'Ik kan niks met mezelf nu. Ik weet het niet'
Al wist ik het. Er liep een traan over mijn wang en voelde een brok in mijn keel. Ik wist dat hij er zo in stond. Toch doet het pijn. Ik wilde zo graag dat hij zou zeggen dat hij zeker was over mij en een toekomst met me zag.
Ik heb hem de ruimte gegeven om na te denken over wat hij wilt. Ik heb hem de ruimte gegeven om bij me weg te gaan. Ik vecht niet. Ik geef hem ruimte.
Ik pak mijn koffer en haal de laatste spullen uit de kast. Keek nog even naar onze foto in de gang. Weer een traan. Ik ga naar huis. Mijn eigen huis.. in mijn eigen stad..
Urenlange gesprekken gevoerd zonder enig resultaat..
Het spel lijkt te zijn begonnen.
Het spel van liefde geven en afstoten..
Je geeft verschillende signalen..
Je wilt het goed maken, maar ik ben geen blik waardig.
Je zou als laatste optie toch verhuizen, tegen "we gaan uit elkaar als je hier geen werk kan vinden"
Je houdt van me, maar wilt me niet aanraken
Je wilt voor me gaan, maar ziet geen toekomst samen
Ik word onrustig van de verschillende signalen en opmerkingen. Het ene moment zie je het helemaal zitten met me.. het andere moment moeten we uit elkaar.
Ik wilde niet uitvallen, maar deed het toch. 'Wat wil je nou?!'. Mijn lijf begint onrustig te worden en ik sta op. Ik ga douchen. Ik kan hem even niet luchten of zien.
Bij terugkomst zit hij op de bank. Een ongemakkelijke stilte en een excuses van mijn reactie. Hij leek het te begrijpen.
Hij dacht na, maar zei niks. Hij leek verdrietig. Ik zei niks.
'Het lijkt alsof je niet weet wat je wil. Je geeft verschillende signalen af, waardoor er onrust gecreëerd word. Het ene moment wil je voor me gaan, het andere moment wil je ermee stoppen. Ik begrijp je tweestrijd. Je moet nadenken wat je wil. Ik geef je die ruimte'
Hij beaamde mijn opmerkingen. 'Ik kan niks met mezelf nu. Ik weet het niet'
Al wist ik het. Er liep een traan over mijn wang en voelde een brok in mijn keel. Ik wist dat hij er zo in stond. Toch doet het pijn. Ik wilde zo graag dat hij zou zeggen dat hij zeker was over mij en een toekomst met me zag.
Ik heb hem de ruimte gegeven om na te denken over wat hij wilt. Ik heb hem de ruimte gegeven om bij me weg te gaan. Ik vecht niet. Ik geef hem ruimte.
Ik pak mijn koffer en haal de laatste spullen uit de kast. Keek nog even naar onze foto in de gang. Weer een traan. Ik ga naar huis. Mijn eigen huis.. in mijn eigen stad..
25 jan 2020
- meld ongepast verhaal
-
Lezer
zaterdag 25 januari 2020 18:19
Heel veel sterkte
-
Azura
zaterdag 25 januari 2020 18:58
Je hoeft geen spel te beginnen. Hij wil zo graag z'n stomme fucking dorp, nou dan krijgt hij zijn stomme dorp. Trouwt ie daar maar lekker mee.
Sterkte -
Silhouette
maandag 27 januari 2020 13:48
Ik snap je verhaal erg goed. Helaas snap ik je vriend ook erg goed. Of hij al dan niet voor je zou verhuizen staat naar mijn idee helemaal los van of hij van je houdt. Het is niet dat je naar een buurdorp zou verhuizen, het is de andere kant van het land. Je laat niet alleen je dorp achter, maar ook je famillie je vrienden en je leven. Je zegt vaarwel tegen je complete leven.
Ondanks dat ik zelf al jaren met m'n vriendin samen ben weet ik ook niet of ik zo'n stuk voor haar zou verhuizen. De meeste klasgenoten van de middelbare school zijn al lang vertrokken uit deze regio. Na hun studie blijven plakken in de stad of vertrokken voor werk. Voor mij is dit thuis. Ik vind andere plaatsen leuk voor vakantie, maar uiteindelijk wil ik altijd terug naar de ruimte de rust en de zee. Ik zou het vreselijk vinden om een uur bij mijn ouders vandaan te zijn. Er zijn heel veel dingen die mij hier zouden houden.
Wanneer mijn vriendin dan zou willen gaan zou het voor mij ook heel moeilijk zijn. Ik zou het vreselijk vinden als ze zou gaan, maar mee gaan zou mij ook vreselijk pijn doen.
Wellicht is het voor je vriend ook zo, wellicht heeft hij een hele andere reden. Hoe dan ook wil het niet zeggen dat hij niks voor je over heeft. Wat zijn reden is om niet te verhuizen kan alleen hij je vertellen. Hopelijk kunnen jullie elkaar daar in leren begrijpen. Dan kunnen jullie elkaar geven wat het beste is voor jullie alle 2.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 13 mrt 2021 Zwanger en paniek ( 4 )
- O 22 okt 2020 3e echo ( 2 )
- O 20 okt 2020 Het duurde even ( 1 )
- O 13 okt 2020 Echo uitslag ( 6 )
- O 11 okt 2020 Morgen echo ( 6 )
- O 03 okt 2020 Echo ( 2 )
- O 10 apr 2020 Omgeving
- O 09 apr 2020 Paniek
- O 25 mrt 2020 Opgesloten ( 2 )
- O 24 mrt 2020 Hormonen ( 1 )
- O 08 feb 2020 Niet gehoord voelen ( 3 )
- O 31 jan 2020 Geluksmoment ( 1 )
- O 30 jan 2020 Ik kom wel voor mezelf op ( 2 )
- O 28 jan 2020 Altijd vrolijk? ( 2 )
- O 25 jan 2020 Spel ( 3 )