niet waard om te lezen...

het is kouder dan voorheen,
de seizoen des doods eist mij op...
zijn ijzige stem roept mijn naam,
in zijn koude dans laat ik mijn leven...

Het lijkt allemaal zo passend vind je niet ?
de grond gekleden in wit, een decor in het grijs...
ik lig daar bevroren,
terwijl druppels als kleine rode robijnen
van uit mijn polsen in het serene witte deken uit een spatten...

het is zo stil, dat ik alleen maar mijn eigen gedachtes nog kan horen
die per seconde zwakker worden, wegvagen..
mijn dromen vervliegen, mijn hoop is verloren...
de omstandigheden bieden mij hellaas geen tweede kans
om te vertellen hoeveel ik heb gemist in het leven...
de zwarte engel staat al naast me...

als de warme wind weer komt,
zal voor mij niet nog een jaar beginnen met passeren...
Mijn rusteloze ziel vond eindelijk wat hij zocht,
en zo lang naar verlangde,
geen pijn , geen gevoel,
alleen maar de niets,een eeuwigheid...



faithfully yours
The TeaRat



12 jan 2015 - bewerkt op 12 jan 2015 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van tea4u
tea4u, man, 39 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende