nog even...

vanmorgen bij de rechtbank geweest... er is nog niks besloten. Dinsdag moeten we een gespreke hebben met beide advocaten over het hoe en wat over onze zoon. Hij heeft aangegeven dat hij bij z'n vader wil blijven... ja en dan? die heeft een vaste baan...komt het kind uit school, is er niemand...als pappa thuis komt is ie moe... hij is 13...je kan toch niet verwachten van een kind van 13 dat die alles op zn schouders neemt? bovendien... stel je voor, we zijn een paar jaar verder... verkeerde vriendjes, geen strctur, niemand die hem kan sturen... vreselijk. vandaar een gesprek met beide advocaten.

Ik heb m'n zoon gevraagd: wat zou nu op dit moment het allerliefste willen? Hij keek me aan en zei: hoelang mag ik daar over nadenken? Ik zei: zolang je wilt jongen...zo lang je wilt.
Het antwoord kwam al snel: mam, ik wil gewoon dat pappa en jij bij elkaar blijven!! Woow...echt, dat maakte me zo gelukkig!!

Vandaag heb ik uiteindelijk ook m'n pa maar eens op de hoogte gebracht... hij was bij z'n vriendin, maar hij hoorde aan mijn stem dat ik 'm iets heel belangrijks te vertellen had. Ïk kom je halen, blijf waar je bent". Die wist naturlijk niet wat hij hoorde...dat was wel het laatste wat hij verwachtte...
Hij nam me mee naar z'n vriendin...nou, dan word er ds wel aardig op je ingepraat... op een gegeven moment heb ik maar gezegd: hou er n maar over op. Werd er ff niet goed van. Ik weet wel dat ze het allebei goed bedoelen, maar dit is toch iets waar we samen uit moeten komen...

In ieder geval hebben we volgende week een gesprek met beide advocaten erbij... en 3 maanden uitstel van een scheiding... en inb 3 maanden kan er nog een hoop gebeuren...