Verdorie!!
Nu ben ik zeker 2 weken gestopt met methylfenidaat (ik merk het direct, ben zo vergeetachtig als het achtereind van een ezel) maar mijn gewicht komt niet langzaam maar zeker terug
Sterker nog...Ik eet meer (bijna geforceerd meer) maar val nog steeds af.
Ik eet tot ik misselijk ben, laat wat over is 20 minuten staan en eet weer verder.
Gisteren was ik kapot. Ik was fucking misselijk, draaierig en heel erg moe.
Dus gisteren een bankdag. Wat dus betekent; geen beweging. Wel heb ik een maaltijdsoep gehad die dag, gevuld met groentes, vlees, créme fraiche, en parmazaanse kaas. Daarbij ook nog een pistoletje door midden gesneden en op de beide kantjes een flinke laag boter en heerlijke jonge kaas.
Later heb ik nog een pistoletje in de over gegooid.
Gisteren heb ik toevallig niet heel veel gegeten, maar de dagen ervoor wel. absoluut.
Een honger die niet te stillen valt. Ik begon s' ochtends met ontbijt. Sinds ik probeer te eten, doe ik het ontbijt erbij. Voorheen kreeg ik geen hap door mijn keel voor 10 uur in de ochtend. Nu val ik om van de honger als ik niet iets eet.
De hele dag op school eet ik 4 boterhammen + een fles water + een liter thee.
En dan kom ik thuis, drink ik NOG meer thee, eet ik een broodje en later ook nog avondeten.
Gisteren had ik voor het eerst dat ik rond 11 uur in de avond ook nog wat moest eten. 2 bolletjes met boter en gekleurde fruit-hageltjes. Daarvoor had ik vet zitten snacken van de zoute snacks en chips.
Ik voel me een vreet-monster maar daar denkt mijn weegschaal toch écht anders over.
Alle energie die ik in eten stop, verdampt ergens.
Ik weeg serieus nog minder dan op mijn dieptepunt MET methylfenidaat. Hoe is dit mogelijk?
Morgen gelijk de dokter bellen. Mijn ongesteldheid is nog steeds een bitch. Toen ik vorige week ongesteld hoorde te worden, kreeg ik 2 dagen een beetje..een heel klein beetje.
En nu, een week later, na zeker alweer een week de pil te slikken, barst het weer los.
zonder waarschuwing.
En nu?
Nu zit ik thuis. Morgen heb ik een hele leuke (maar vermoeiende) dag, Heerlijk met Lil_Devil naar Amsterdag om een interview te doen met tea4u. (waarvoor dank!!!)
Ik zit serieus nu al energie te 'sparen' zodat het reizen niet zijn tol eist op mijn lichaam.
Dus..Morgen ochtend dokter bellen voor een afspraak deze week.
Dit is niet iets dat ik 'even wil aankijken', ik ben doodsbang dat ik nog meer ondergewicht krijg.
Mijn polsjes zijn al zo dun, mijn broeken passen me al niet meer!
Godverdomme zelfs de broeken die ik 2 weken geleden heb gehaald zijn me nu te groot.
Ik kan wel janken man.
WANNEER
echt WANNEER
voel ik me verdorie weer eens gezond?
Dat heb ik me niet meer gevoels sinds mijn moeder dood is. (3 jaar)
Ben er wel klaar mee mijn uiterste best te doen om blij te lijken.
Ik wil ook blij ZIJN.
Maar nu? Nu ben ik alleen maar bezorgd over mijn eigen lichaam..
De hele dag aan eten denken. dat ik MOET eten. Dat ik niet MEER moet afvallen.
DE HELE GODGANZE dag moet ik mezelf eraan herinneren en ertoe pushen om nóg meer te eten.
En daar...
JA daar wordt ik doodsmoe en heel ongelukkig van. Zeker ook omdat ik BLIJF afvallen, hoe goed ik mijn best ook doe.
Seriously...what the flying fuck is going on with my body?