Het noorderplantsoen is mooi. mét of zonder publiek. (liever zonder uiteraard
)
Gisteren was ik er en vandaag ga ik er weer heen
Noorderzon is hét festival in Groningen. Cultureel ook. Maar helaas helaas helaas...Dit jaar is het ZOOOOO hipster geworden!! Overal waar je komt heb je vrij dure (uiteraard biologisch) recepten, koffietentjes en dat soort ongein. Ik heb 2 rondjes gelopen om te kijken of ik aan een kraam ook iets gewoons kon krijgen want ik had honger
Uiteindelijk heb ik een poffertjeskraam gevonden en heb heerlijk poffertjes gegeten met een dikke vette klont boter en een kilo poedersuiker. Fuck al die gezonde bio shizzle.
Daarvoor kom ik toch niet op een festival??
Anyway
Ik kwam er eigenlijk ook niet zo voor het eten.
Eigenlijk kwam ik er onze stichting promoten bij de stand 'Pitch and pin'.
Er staat namelijk een stand van minerva (mijn kunstopleiding) en daar strijden 4 studenten (of groepen, want WAYA is een groep en één van de deelnemers) voor stemmen (+donaties) van het publiek dat we ook nog zelf naar binnen moeten harken. Wie er gewonnen heeft aan het einde van Noorderzon, krijgt 400 euro van Minerva (school) om te investeren...
Dus gisteren stond ik daar als promotiemeisje met WAYA flyers in mijn hand en de broek vol poep, zo bang!
Maar even serieus...I freaked out. Ik kan het écht niet. Sta je daar dan, met je flyers in je hand en de verkooptijger-blik in je ogen. Ik was op zoek naar 'makkelijk ogende mensen' en liep er echt doelgericht op af.
Die blik in de ogen van die mensen! De wens om aan mij te ontsnappen is zo groot en zó duidelijk!
Maar hoewel ik 'em scheet, heb ik er wel een stuk of 5 aangesproken en een kaartje in handen gedrukt.
Daarna trok ik het niet meer.
Er was zo'n moment dat ik om me heen keek en dat ik in paniek raakte. wíé kan ik in godsnaam BLIJ maken met mijn verhaal in plaats van diegene een opgejaagd en ongeduldig gevoel te geven.
Na de 5 groep mensen wist mijn praatje niet meer, kwam ik niet meer uit mijn woorden en ging stotteren. Soms vergat ik het verhaal aan de hele groep te vertellen en had ik mijn blik de hele tijd op 1 persoon (mijn houvast)
Soms zei ik dingen waarvan ik later dacht; hé maar dat was anders.,..oh kut...Of ik vergat belangrijke informatie te geven. De zenuwen namen een loopje met me denk ik. DRAMA
Anyway...
vandaag doe ik een poging 2. Ik weet nu wat me te wachten staat, wat ik moet vertellen en ik kan me erop kleden.
Vandaag zal ik ook wat meer foto's maken van het festival. En zorgen dat ik meer in de buurt van mijn klas-collega's ben, dan voel ik me niet zo verloren
foto's!
De bedenkster van WAYA aan het werk. Wát een krachtwijf is dat..Ze heeft echt zóó veel gedaan en ze kan goed leiden!
Deze kwam ik tegen op het festival. Leuk bedacht, reacties van mensen over de show in zo'n fles. Zag er leuk uit
Vage kunst van één of ander meisje met een konijnen hoofd op die zit te bijten / sabbelen op iets dat op een dildo lijkt, met haar broekje op de knieën. Seriously weird tho'....
De mooiste vijver van Groningen! Maar nu met een podium voor muziek, terrasjes langs de kanten om te zuipen en de trappen bezaaid met bezoekers. Ziet er ook wel leuk uit, voor een keertje.
Ik zag hier die avond nog een meisje van een jaar of ze6, die aan het spelen was aan de waterkant en toen viel ze er zo pardoes in! binnen 3 seconden was ze op de kant geklommen en je zag dat geschrokken koppie een pruillip trekken en het op een huilen zetten. Die was zich he-le-maal lam geschrokken. Gelukkig is het water heel ondiep en kon ze er zeer makkelijk uit. De moeder had (godzijdank voor het meisje) wel een schoon setje mee en droogde het meisje én haar traantjes af. Lang leve de moeders die overal aan denken! hehehe
Héle vette (spaanstalige) band met een bassist die op Drogo lijkt
De blauwe stippen op het shirt geven aan dat het WAYA (onze stichting) mensen zijn.
Het meisje in de grijze tanktop is onze 'rivale' Hoewel...Er was weinig tot geen sprake van rivaliteit
Het was gewoon gezellig ^^
En vanavond dus weer
Oh en we hebben best een stomme titel voor de pitch...
Pitch en pin...
Weet je HOEVEEL mensen [lees: vrouwen] er bij de container naar binnen lopen om te vragen of je er kan PINNEN?
En het spijt me dames...Maar het zijn écht allemaal vrouwen die dit doen!
Ons logo komt niet IN DE BUURT van een logo dat zegt dat je er kan pinnen...En er staat ook letterlijk op de flyer en poster dat het een wedstrijd is....HMPF...Lezen was voor sommige dames nog NOOIT zo moeilijk!
Veel liefs,
Inoue