nummertje 23

Onlangs op school vertelde ik dat ik een lijstje had gemaakt met de jongens waar ik gewoon mee gezoend had. Met het idee dat ik zeker niet degene was met de meeste van de klas durfde ik het rustig te zeggen. 22... ja echt, 22... Ik sta aan de eenzame top... mijn klasgenoten halen het niet .. althans de meiden die ik sprak.. tjah.

Ik bedacht mij dat mijn nummer 23 speciaal moest zijn. Niet speciaal speciaal, maar meer een soort blijvertje... net als dat ik dat dacht van de voorgaande nummers... Maar nu was ik er van overtuigd. Maar waar vind ik die zomaar? Met mijn smaak kom ik er niet, ik ga altijd onbewust voor de homo's. Die worden nog niet eens een nummertje, laat staan een blijvertje.

Zonder uit te zijn op een nieuw nummertje (nummer 22 was zeker geen hit dus ik wou alleen flink stappen) ging ik heerlijk uit met mijn vrienden, 2e kerstnacht. Het ging allemaal super, tot ik mij omdraaide en ik zag: nummer 23, mijn blijvertje. yes. Wat bleek, mijn nummer werd eerst aangezien voor een mogelijke homo (sure, ik maak hem hetero) ... bleek niet nodig, hij was hetero. Blijkbaar mocht ik zijn nummer ook wel worden want het klikte as hell. Het kon niet beter. Na een nummer (deze keer telefoon nummer) te hebben gescoord en wat zoenen ging ik tevreden naar huis.

nummer 23, maak je klaar, here i am. Ik sms voorzichtig of er misschien een leuk afspraakje in zit. Blijkbaar had ik een goeie dag gemaakt bij god (ahum) want ook dat bleek er in te zitten. Omdat ik totaal geen geduld heb, heb ik er dan ook maar geen gras over laten groeien. Vandaag was het zover. Een date met mister right nummertje 23. Opnieuw gezelligheid ten top en wat leuke dingen gedaan.
Ik dacht: het lot is mij goed gezindt

MAAR, alles behalve... rond de avonduren kwam er een wolk te hangen tussen mij en het lot of wie dan ook en die besloot dat het voor 2 dagen wel weer mooi was geweest. Dus kreeg ik een allerliefst smsje met de mededeling dat ' het gevoel' ontbrak (ach god) en dat het wel erg gezellig was, maar dat was het ook wel...
Desjavu (schrijf ik dat zo?)... ik zag nummer 1 tot en met 22 ook voorbij schieten en dacht... oke, wat doe ik verkeerd. Ik kon schreeuwen van frustratie, maar dan zou mijn onderbuurman denken dat ik druk bezig ben... geen optie.

bij deze besloot ik het van mij af te typen. Als geen hond het leest, so be it. Ik ben het kwijt.

Waar is mijn nummer 24?