jouw liefde
Deze stilte is de mooiste... Gewoon mijn ogen dicht en dan even nergens aan denken.
Ik hoor kinderen buiten spelen. Een hond blaft. De wasmachine draait zijn wasje.
En ik ? Ik denk even aan jou. Je handen die mijn handen raakten. Jouw ogen die in mijn ogen keken en jouw hart dat mijn hart raakte. Maar jouw hart is er niet klaar voor. Je hoofd nog minder. Je hebt geen tijd voor liefde, dus geen tijd voor mij. Je hebt nu andere prioriteiten om je eigen leven weer op gang te krijgen. Hoor ik daar dan niet bij? Ik begrijp je. Waarom geloof je niet dat ik je begrijp? Ja, ik heb zeeen van tijd om aan jou te denken, nee, ik blijf niet eeuwig wachten. Gewoon zolang als nodig is. Nee, ik heb geen geduld en ja, toch zal ik dat moeten opbrengen. Voor jou, voor mij, voor ons samen zijn.
Je verstand is er niet klaar voor, je hart wel. Het is wat je denkt, niet wat je voelt, dat jou tegen houdt. Kan ik je dat zeggen? Moet ik het je zeggen? Dat tussen ons meer is dan praten? Je bent niet mijn praatpaal, ik heb geen opvoeding nodig. Je bent een punt waar ik naartoe kan leven, geen grote broer voor mijn problemen. Een soort licht, dat als ik even tijd heb, naar kan kijken... maar jij kijkt niet terug. Je hoofd wil het niet. Je hart des te meer.
Wint je hoofd? Wint je hart?
Ik wacht... gewoon zolang als nodig is, maar niet eeuwig
Ik hoor kinderen buiten spelen. Een hond blaft. De wasmachine draait zijn wasje.
En ik ? Ik denk even aan jou. Je handen die mijn handen raakten. Jouw ogen die in mijn ogen keken en jouw hart dat mijn hart raakte. Maar jouw hart is er niet klaar voor. Je hoofd nog minder. Je hebt geen tijd voor liefde, dus geen tijd voor mij. Je hebt nu andere prioriteiten om je eigen leven weer op gang te krijgen. Hoor ik daar dan niet bij? Ik begrijp je. Waarom geloof je niet dat ik je begrijp? Ja, ik heb zeeen van tijd om aan jou te denken, nee, ik blijf niet eeuwig wachten. Gewoon zolang als nodig is. Nee, ik heb geen geduld en ja, toch zal ik dat moeten opbrengen. Voor jou, voor mij, voor ons samen zijn.
Je verstand is er niet klaar voor, je hart wel. Het is wat je denkt, niet wat je voelt, dat jou tegen houdt. Kan ik je dat zeggen? Moet ik het je zeggen? Dat tussen ons meer is dan praten? Je bent niet mijn praatpaal, ik heb geen opvoeding nodig. Je bent een punt waar ik naartoe kan leven, geen grote broer voor mijn problemen. Een soort licht, dat als ik even tijd heb, naar kan kijken... maar jij kijkt niet terug. Je hoofd wil het niet. Je hart des te meer.
Wint je hoofd? Wint je hart?
Ik wacht... gewoon zolang als nodig is, maar niet eeuwig
08 jan 2010
- meld ongepast verhaal
-
Dylara
vrijdag 08 januari 2010 23:10
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 13 jan 2010 It feels good
- O 09 jan 2010 geen reactie
- O 08 jan 2010 jouw liefde ( 1 )
- O 05 jan 2010 love at first sight - how it happend ( 2 )
- O 05 jan 2010 love at first sight
- O 01 jan 2010 lippen
- O 31 dec 2009 Slet... ( 6 )
- O 29 dec 2009 beat that
- O 28 dec 2009 nummertje 23