Nutteloos

Mijn moeder, ik wou dat ik haar alle schuld kon geven en dat doe ik voornamelijk ook. Als ze alleen maar mijn moeder was geweest. Iemand die me duidelijk maakte dat ze er voor me was en van me hield. Niet iemand waarvoor ik er was en voor wie ik zorgde.

Inplaats daarvan moest ik ervoor zorgen, dat het goed ging met mezelf. Ik was degene die voor mezelf zorgde en voor iedereen om me heen. Uiteindelijk heb ik daar alleen maar mee bereikt, dat ik mezelf heb opgesloten.

Zoals ik in een gesprek met PrankDemon al zei;

PD zegt:
mag ik weten waarom je jezelf niet lief vind/vond
PD zegt:
?
PD zegt:
(of vraag ik nu te veel? gewoon zeggen hoor)
papilion zegt:
Ik heb mezelf nooit echt leuk gevonden.. Ik denk dat ik een grondige zelfhaat heb ontwikkeld. Thuis kreeg ik ook altijd te vaak te horen dat ik niet deugde en dat heb ik doorgevoerd...
papilion zegt:
Ik duwde het alleen naar de achtergrond en bleef mezelf beschermen. Zelf behoud. Tegen mijn moeder en tegen iedereen die me wilde kwetsen, elke keer als ik werd gekwetst, dan werd die zelfhaat alleen maar gevoed.


Ik heb mezelf een lange tijd wijsgemaakt, dat mijn zelfhaat niet bestond, Uit bescherming, ik heb mezelf ook wijsgemaakt dat het allemaal goed met me ging. Maar uiteindelijk voelde ik me steeds nuttelozer worden. Ik merkte dat ik steeds meer leugens ging vertellen, om dat beeld van een gelukkige-Ik in stand te houden. Om maar geen hulp toe te laten..

Ik zakte steeds dieper en de regelmatige bezoeken van mijn moeder hielpen niet echt. Ondanks dat ik wist hoe ik haar moest bespelen, wist zij het uiteindelijk ook bij mij te doen, waardoor mijn zelfhaat alleen maar groeide.
15 mrt 2005 - bewerkt op 15 mrt 2005 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van papilion
papilion, vrouw, 40 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende