Oja, ik ben zwanger [+foto's]

Ik heb dit hier volgens mij nooit openbaar gemaakt; ik ben zwanger. Jottem. Of eigenlijk is dat niet zo jottem want het is echt slopend en gigantisch zwaar. Vorig jaar is Ivy tijdens de bevalling overleden en dat een volgende zwangerschap 'heftig' kon worden wisten we al. Echter blijkt mijn lichaam gewoon niet gemaakt om baby's uit te broeden, dus met 22 weken werd ik opgenomen i.v.m dreigende vroeggeboorte en met 22+1 hebben ze d.m.v een hechting mijn baarmoeder operatief dichtgesnoerd.

Met 12 weken bleek mijn baarmoedermond slechts 29mm te zijn terwijl artsen dit graag op 40mm zien. Ik heb gelijk geroepen; NAAI ME MAAR DICHT. Maar dat doen ze eigenlijk pas vanaf 24mm. Dus ik kreeg vanaf toen wekelijkse metingen en vanaf 16 weken hormoon injecties om mijn baarmoeder kalm te houden (om ontsluiting, etc) te voorkomen. Met 21+3 zat ik op triage met een bloeding, maar mijn baarmoedermond was op dat moment 35 - 40 mm (dat wisselt ook tijdens zo'n meting). Dus de afspraak die ik daarna had (op de woensdag daarna) besloot ik alleen te gaan want "alles is toch goed" alleen toen bleek mijn baarmoedermond slechts 22 - 24 mm. Ik werd opgenomen en een dag later bleek dat mijn baarmoedermond nog maar 19mm was én dat het al verweekt was. Klaar voor de bevalling zeg maar. Ondanks alle medicijnen en hormonen dus. De artsen waren zelf ook enorm geschrokken maarrrr we zijn er op tijd bij want die baby is nog lekker aan het spekken.

Al bijna 10 weken heb ik bedrust en dat is intens, saai en kak. Ik geloof niet dat ik me ooit eerder zo alleen voelde. Soms krijg ik bezoek, mijn lieve volgers op Instagram en Facebook sturen post en cadeautjes, maar een simpel uitstapje naar de supermarkt kan niet zonder heel veel geregel (en die klote rolstoel).


Dit is al een paar weken geleden hoor - inmiddels ben ik 31+2 weken zwanger en zie ik er lang zo florisant niet meer uit.

Inmiddels is de babykamer af - ik had het graag eerder af willen hebben maar dat is nogal lastig als je niks mag doen. En met niks bedoel ik; iedereen zeikt dat ik teveel doe maar het voelt alsof ik hele dagen lig/zit/hang. Maar - paps heeft geholpen met de laatste dingen en nu is het kamertje klaar. Het was al helemaal geschilderd voor Ivy dus dat heb ik er mooi op laten zitten en het was enkel een kwestie van spulletjes kopen, regelen, vervangen, etc. Sommige dingen waren uiteindelijk echt voor Ivy gekocht en ik wilde dat deze baby gewoon eigen spulletjes zou krijgen. Natuurlijk zouden veel spullen gebruikt worden voor de volgende baby (als Ivy zou leven bedoel ik dus) maar bepaalde dekentjes kan ik niet eens naar kijken zonder te janken, dus dat is allemaal vervangen en de dekentjes van Ivy die liggen netjes opgeborgen. Net als d'r eerste outfitje, die zit in haar memory box.

Oke foto's van de babykamer want ik ben trots.













Er is een deel van de foto's 's avonds gemaakt en dus donker (goh). Al het schilderwerk is vorig jaar door mij gedaan en ik ben nog steeds heel erg trots op hoe de muur is geworden. Oja de foto van de inbouwkast is vorig jaar gemaakt want daar heb ik geen recente foto van. Ik twijfelde of ik eerst het roze nog wilde verven, ik wilde het liever okergeel, maar toen werd ik geopereerd dus had ik geen keus meer en nu blijft het zo.




Deze twee foto's hierboven zijn foto's van mijn favoriete luiers. Ik had al een impressive collectie voor Ivy maar nu had ik nóg meer tijd om luiers te kopen. Mijn excuus om er geld aan uit te geven? "We besparen nu op de babykamer dus ik kan nog wat meer leuke design luiers kopen" - Lief is het er niet mee eens maar hey, ik moet wat doen nu ik de hele tijd op mijn reet zit. Overigens had ik al een sponsorship met een luierwinkel dus ik had echt al veel, maar dit merk (Designerbums) is mijn lievelings (want female owned business + alle artwork is door vrouwen gemaakt en elke luier is anders).


Dan even afsluiten met de schattigste sneaker collectie ooit