Onfeilbaar
Soms weet ik niet meer hoe ik op mijn broertjes en zusje moet reageren. Ik wil degene zijn die onfeilbaar is. Degene die onvoorwaardelijk van ze houdt en die ze een goede toekomst kan bieden, maar hoe dichter ik bij ze kom. Hoe meer ik afbrokkel door het feit dat ik eigenlijk machteloos sta. Ik kan ze niet echt helpen en hoe ik ze kan helpen, daar moet ik eerst moed voor verzamelen en een uitgekiend plan uitvoeren.
Ik moet mensen tegen elkaar opzetten en ze tegen elkaar uitspelen, wil dit plan succes hebben. Ik ben een gevaarlijk spelletje aan het spelen en dat mag ik niet verliezen. Ik moet al mijn troeven tot het uiterste uitspelen. Ik moet onfeilbaar zijn.
Maar tegen die veranderingen zie ik ook heel erg op. Ik wil ze niet een tijd missen. Ik wil niet dat ze in een pleeggezin terechtkomen. Ik wil ze zelf een thuis bieden. Kan niemand een miljoentje doneren? Ik weet dat zodra ik een huis heb, dat ik ze dan de volgende morgen op mijn stoep vind, omdat ze bij mij willen wonen.
Het is dus het een of het ander. Of ik doe niks meer en ze blijven daar en word hun geest, de eigen ik langzaam gemarteld en kapotgemaakt. Of ik doe wel wat, ga verder met het spel dat ik al heb uitgezet en kwets mezelf uiteindelijk daarbij zodra mijn moeder erachter komt, dat ik erachter zit.
Ik weet dat ik uiteindelijk wel het offer maak. Ik heb liever een leven kapot, dan vier deels gebroken mensen. Ik ben sterk. Ik kom er uiteindelijk bovenop. Zo niet, dan is het een offer die ik graag heb gemaakt. Het is er een voor onvoorwaardelijke en onsterfelijke liefde.
Ik moet mensen tegen elkaar opzetten en ze tegen elkaar uitspelen, wil dit plan succes hebben. Ik ben een gevaarlijk spelletje aan het spelen en dat mag ik niet verliezen. Ik moet al mijn troeven tot het uiterste uitspelen. Ik moet onfeilbaar zijn.
Maar tegen die veranderingen zie ik ook heel erg op. Ik wil ze niet een tijd missen. Ik wil niet dat ze in een pleeggezin terechtkomen. Ik wil ze zelf een thuis bieden. Kan niemand een miljoentje doneren? Ik weet dat zodra ik een huis heb, dat ik ze dan de volgende morgen op mijn stoep vind, omdat ze bij mij willen wonen.
Het is dus het een of het ander. Of ik doe niks meer en ze blijven daar en word hun geest, de eigen ik langzaam gemarteld en kapotgemaakt. Of ik doe wel wat, ga verder met het spel dat ik al heb uitgezet en kwets mezelf uiteindelijk daarbij zodra mijn moeder erachter komt, dat ik erachter zit.
Ik weet dat ik uiteindelijk wel het offer maak. Ik heb liever een leven kapot, dan vier deels gebroken mensen. Ik ben sterk. Ik kom er uiteindelijk bovenop. Zo niet, dan is het een offer die ik graag heb gemaakt. Het is er een voor onvoorwaardelijke en onsterfelijke liefde.
16 dec 2004
- meld ongepast verhaal
-
PrankDemon
vrijdag 17 december 2004 11:13
Zo niet, dan is het een offer die ik graag heb gemaakt. Het is er een voor onvoorwaardelijke en onsterfelijke liefde.
Je weet waar je het voor doet. Het is het waard.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 26 apr 2008 Bed.
- O 30 jan 2008 Angst ( 2 )
- O 17 okt 2006 Ontslagen
- O 16 okt 2006 Anime ( 5 )
- O 13 okt 2006 Tattoo
- O 13 okt 2006 Doen alsof ( 3 )
- O 13 okt 2006 Tekeningen ( 6 )
- O 01 okt 2006 Tekeningen ten gevolge van een golf inspiratie. ( 4 )
- O 26 sep 2006 Tekeningconcepten ( 3 )
- O 22 sep 2006 Negeer het maar. ( 1 )
- O 16 sep 2006 Pimp-my-gevandaliseerde-look ( 3 )
- O 12 sep 2006 Wat zullen ze zeggen? ( 2 )
- O 05 sep 2006 Verliefd ( 1 )
- O 21 aug 2006 Woordenloos
- O 21 aug 2006 Leuk Leuk Leuk ( 1 )