Onzeker.
Ik durf er niet hardop te zeggen anders gaan mensen me uitlachen en zeggen dat het absoluut niet nodig is, maar ik moet het even kwijt en MD is als ik het goed heb een uitlaatklep. Dus hier komt hij dan.
Ik ben heel onzeker over hoe ik eruit zie, hoe mijn haar zit, mijn make-uploze gezicht (yeaa, wel trots op) en mijn figuur.
Eigenlijk ben ik altijd hartstikke dun geweest, een keer door de depressie heel erg afgevallen tot 27 kilo. Hier ben ik overigens wel weer uit gekomen.
Nu ben ik nog steeds heel slank maar ik word steeds diepe gezogen in de depressie dat ik me helemaal niet lekker in mijn vel voel en mijn figuur afschuwelijk vind.
Ik wil gewoon een platte buik (heb ik ook wel, maar ik niet zien..) dus wou ik daarvoor oefeningen doen en ga dat binnenkort ook doen.
Mijn ouders zeggen dat het absoluut niet nodig is, en dan vooral mijn moeder. Ze zeggen dat ik hartstikke slank ben.
Maar ik voel me zo ellendig dat ik het gewoon wil doen..
Ik ben geobsedeerd door mijn buik en kijk elke dag er wel 10 keer naar vanuit alle hoeken, en dat begint vervelend te worden als ik me er steeds zo vreselijk bij voel.
Op school hou ik mijn arm over mijn buik.
Zo eindelijk eens het "hardop" "gezegd". Openbaar geschreven.
PS. De schooldokter zei dat ik precies goed was maar.. 1.61 en 48 kilo is me teveel..
PPS. Mijn therapeut zegt dat dit ook de maken heeft met mijn depressie en ze gaat me ermee helpen.
Ik ben heel onzeker over hoe ik eruit zie, hoe mijn haar zit, mijn make-uploze gezicht (yeaa, wel trots op) en mijn figuur.
Eigenlijk ben ik altijd hartstikke dun geweest, een keer door de depressie heel erg afgevallen tot 27 kilo. Hier ben ik overigens wel weer uit gekomen.
Nu ben ik nog steeds heel slank maar ik word steeds diepe gezogen in de depressie dat ik me helemaal niet lekker in mijn vel voel en mijn figuur afschuwelijk vind.
Ik wil gewoon een platte buik (heb ik ook wel, maar ik niet zien..) dus wou ik daarvoor oefeningen doen en ga dat binnenkort ook doen.
Mijn ouders zeggen dat het absoluut niet nodig is, en dan vooral mijn moeder. Ze zeggen dat ik hartstikke slank ben.
Maar ik voel me zo ellendig dat ik het gewoon wil doen..
Ik ben geobsedeerd door mijn buik en kijk elke dag er wel 10 keer naar vanuit alle hoeken, en dat begint vervelend te worden als ik me er steeds zo vreselijk bij voel.
Op school hou ik mijn arm over mijn buik.
Zo eindelijk eens het "hardop" "gezegd". Openbaar geschreven.
PS. De schooldokter zei dat ik precies goed was maar.. 1.61 en 48 kilo is me teveel..
PPS. Mijn therapeut zegt dat dit ook de maken heeft met mijn depressie en ze gaat me ermee helpen.
05 jun 2012 - bewerkt op 17 jun 2012
- meld ongepast verhaal
-
delicia
woensdag 06 juni 2012 11:59
na het lezen van je dagbericht mag ik je compliment geven voor het feit dat je hard spreekt /schrijft over wat je dwars zit aan je buik
maar meid je gewicht en lengte is heel goed en kan me niet voorstellen dat je een buik hebt
wil je wel waarschuwen wat de gvolgen zijn voor het lange termijn
kind krjgen word je als je tijd rijp is te zwaar omdat je buikholte toch kleiner gaat worden
mensen die je na staren omdat je op crackverslaafd lijk en die lelijk gat tussen je benen of billen die aan de onderkand met je 20ste zal hangen omdat er geen vet op zit
je bent pas perfect als je wat vlees hebt en toch strak behoud
pas op dat je niet te dun word
mvg iemand met die kwalen nu 28jaar oud
wou dat ik toen ik jou leeftijd had iemand me had gewaarschuwd
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 04 jun 2012 Iemand hetzelfde? ( 3 )
- O 04 jun 2012 Slecht geslapen.
- O 03 jun 2012 Mama, alweer.. ( 3 )
- O 03 jun 2012 Droom ( 1 )
- O 02 jun 2012 Pijn
- O 01 jun 2012 Gezellig
- O 01 jun 2012 Vandaag.
- O 31 mei 2012 Gek. ( 5 )
- O 30 mei 2012 Ik voel me.. ( 1 )
- O 27 mei 2012 Wat mama zei. ( 4 )
- O 27 mei 2012 Het is weer zover. ( 1 )
- O 26 mei 2012 Opa. ( 2 )
- O 26 mei 2012 Helemaal niemand ( 3 )
- O 20 mei 2012 Heeft het een naam? ( 4 )
- O 20 mei 2012 Geen titel.. ( 1 )