Onzekerheid
Ben vannacht blijven slapen. Enfin, blijven slapen is veel gezegd.
Het was 5u tegen wanneer we ons nestelde in de zetel.
Vanmorgend te moeten vertrekken viel zwaar. We willen alletwee verder en samen oud worden.
Toch voel ik een weerhoudendheid. Oké, daar kan ik eigenlijk niets aan doen.
Die verdomde eer ook altijd !
Nu moet ik afwachten en hopen dat ik vanavond definitief mag teruggaan.
Ik wil definitief terug gaan!
Maar waarom voel ik me zo onzeker dan? Waarom twijfelt ze nog?
Samen kunnen wij alles aan. Mijn eer is gered door haar vertrouwen.
Wat de rest van me denkt laat me koud. Zij is wat ik wil en waarvoor ik zal vechten.
_Hope_, man, 44 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende