Oorlog der verveelde huisvrouwen
Het valt me steeds meer op (of ik verbeeld het me steeds meer) hoe mensen met me omgaan, buiten mijn vrienden om dan.
Het lijkt namelijk wel alsof ze de boot afhouden bij mij. Met alles wat ik doe, schijn ik moeilijk in contact te komen met een groep mensen of individuele mensen. En dat is pas sinds kort of ik merk het pas sinds kort. Ik merk dat ze het wel prettig vinden om met me te praten, maar absoluut geen grapjes, ook niet teveel naar mijn privéleven vragen en eigenlijk alleen maar over werk, school en andere oppervlakkigheden.
Nou lijkt iedereen dat vrij logisch. Maar als ik een voorbeeld van mijn werk neem. Ik werk daar nu welgeteld 3 maanden, maar een maand geleden kwam er ook twee mensen nieuw bij. Zij worden door de meeste mensen overladen met vragen en grapjes. Terwijl een van hen een beetje vreemd is. Ze doet me denken aan Alain, op de een of andere vreemde manier.
Maar mensen weten van mij net mijn naam en hoe oud ik ben en dat ik bij het uitzendbureau werk. Misschien staat het op mijn voorhoofd geschreven hoe ik ben en zijn ze bang om de beerput te openen, maar misschien houden ze afstand omdat ik geen kant kies in de oorlog der verveelde huisvrouwen.
Maar ook gewoon in de rest van het sociale vlak van mijn leven merk ik het. Ben ik nou zo dom dat ik wel merk dat mensen zich anders gedragen naar mij en dat ik niet merk dat ik degene ben die zich zo heeft afgesloten. Ik weet het niet. Het interesseert me ook niet, maar net wel weer genoeg om er over te mijmeren.
Het lijkt namelijk wel alsof ze de boot afhouden bij mij. Met alles wat ik doe, schijn ik moeilijk in contact te komen met een groep mensen of individuele mensen. En dat is pas sinds kort of ik merk het pas sinds kort. Ik merk dat ze het wel prettig vinden om met me te praten, maar absoluut geen grapjes, ook niet teveel naar mijn privéleven vragen en eigenlijk alleen maar over werk, school en andere oppervlakkigheden.
Nou lijkt iedereen dat vrij logisch. Maar als ik een voorbeeld van mijn werk neem. Ik werk daar nu welgeteld 3 maanden, maar een maand geleden kwam er ook twee mensen nieuw bij. Zij worden door de meeste mensen overladen met vragen en grapjes. Terwijl een van hen een beetje vreemd is. Ze doet me denken aan Alain, op de een of andere vreemde manier.
Maar mensen weten van mij net mijn naam en hoe oud ik ben en dat ik bij het uitzendbureau werk. Misschien staat het op mijn voorhoofd geschreven hoe ik ben en zijn ze bang om de beerput te openen, maar misschien houden ze afstand omdat ik geen kant kies in de oorlog der verveelde huisvrouwen.
Maar ook gewoon in de rest van het sociale vlak van mijn leven merk ik het. Ben ik nou zo dom dat ik wel merk dat mensen zich anders gedragen naar mij en dat ik niet merk dat ik degene ben die zich zo heeft afgesloten. Ik weet het niet. Het interesseert me ook niet, maar net wel weer genoeg om er over te mijmeren.
01 nov 2005
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 26 apr 2008 Bed.
- O 30 jan 2008 Angst ( 2 )
- O 17 okt 2006 Ontslagen
- O 16 okt 2006 Anime ( 5 )
- O 13 okt 2006 Tattoo
- O 13 okt 2006 Doen alsof ( 3 )
- O 13 okt 2006 Tekeningen ( 6 )
- O 01 okt 2006 Tekeningen ten gevolge van een golf inspiratie. ( 4 )
- O 26 sep 2006 Tekeningconcepten ( 3 )
- O 22 sep 2006 Negeer het maar. ( 1 )
- O 16 sep 2006 Pimp-my-gevandaliseerde-look ( 3 )
- O 12 sep 2006 Wat zullen ze zeggen? ( 2 )
- O 05 sep 2006 Verliefd ( 1 )
- O 21 aug 2006 Woordenloos
- O 21 aug 2006 Leuk Leuk Leuk ( 1 )