Ik heb nu iets vertelt over mijn dag, niet dat het heel spannend was maar goed dat hoeft ook niet. Zolang ik maar gelukkig ben met wat ik doe en wat ik wil.
Ik ben Charlotte (mijn naam was niet meer beschikbaar dus heb ik er Chining van gemaakt).
Ik ben 18 jaar nog niet zolang. Doe HBO-Verpleegkunde en ben daar heel erg gelukkig mee. Mijn hobbys liggen nogal uit elkaar. Ik hou van voetballen maar zit niet bij een club, ik hou ook erg van voetbal kijken. Ik heb mijn favo clubje, uit Rotterdam, Feyenoord. Verder schaak ik en zit ik op tennis. Daarnaast schrijf ik bijna iedere dag verhalen, vaak hetzelfde verhaal maar na een tijdje ben ik dat dan zat. Ik moet nog een beetje leren doorzetten om een verhaal ook echt tot een einde te brengen.
Ik heb twee oudere broers. Eentje van 24 en eentje van 20. Mijn enige zus is 22. Mijn oudste broer gaat samen wonen met zijn vriendin, hij is klaar met zijn hbo en heeft nu werk (best saai
)
Mijn zus woont samen met haar vriend, hij is iets ouder dan zij is en runt zijn eigen restaurant, zij werkt samen met hem in het restaurant. En volgens mij is ze nu wel gelukkig, ik denk dat dat wel eens anders is geweest.
Mijn jongste broer woont net als ik nog thuis, hij is klaar met leren en werkt nu als chauffeur, hij begint morgen bij een bedrijf als vrachtwagenchauffeur.
Dan mijn ouders, beide werkloos. Mijn moeder heeft altijd voor ons gezorgt en mijn vader werkte, hij is ontslagen en zit nu in de wao of zo. Best gezellig als ze thuis zijn, maar soms is hij vaker weg dan toen mijn vader nog werkte.
Verder is er nog een belangrijke persoon in mijn leven, mijn oma. Niet dat ik haar iedere week of zelfs iedere dag spreek. Maar ik hou van haar, dat merkte ik toen ze vorig jaar tijdens mijn eindexamen een hersenbloeding kreeg. Ik was bang dat ze dood ging, maar gelukkig leeft ze nog wel. Jammer genoeg is haar gedrag veranderd, ze heeft geen uitval in haar lichaam maar wel in haar gedrag. Ze is veranderd en dat is jammer, want ze was altijd heel lief, ze is nu harder en kan heel goed zeuren.
Dat was mijn familie, mijn vrienden komen later aan bod.