Precisie kotsert.
Er zijn van die momenten dat je op het verkeerde tijdstip op de verkeerde plek bent. Dat dit niét alleen voor mensen geld, maar ook voor levenloze objecten die handen warm dienen te houden in koude tijden, werd vanochtend even bevestigd door mijn kat. Ik ben gister de stad in geweest voor een muts (moeder: ‘
koop je wel een leuke muts?’ ik: ‘Nee, ik koop een stomme muts, anders ben jij zo alleen!’ moeder:
‘….oke! Doei! … WAT?!’ ) en handschoenen. De stomme muts werd een leuke muts en ook voor handschoenen goed geslaagd.
Bij thuiskomst mijn handschoenen op de trap gedrapeerd en mijn muts op mijn schedel gelaten. Dat mijn kat een scherpschutter is, zou ik de volgende ochtend ontdekken.
*de volgende ochtend*
Ik loop de trap af en kom halverwege mijn kat tegen. Het magere dier zat kokhalzend op een trede en ik moest denken een pro ana website die ik laatst gelezen heb. Ik dacht er even na om de kat onder een lopende douche te flikkeren zodat mijn moeder hem niet zou horen kotsen en zijn probleem dus niet zou ontdekken. In plaats daarvan besloot ik dat het diervriendelijker zou zijn om het beest met de woorden: ‘opgedonderd, anorexia patiënt’ aan de kant te schuiven en mijn weg naar koffie te vervolgen. Toen ik vlak achter me het geluid van een kotsende kat hoorde keek ik achterom terwijl ik ‘Goedzo jongen, gooi alles er maar uit’ mompelde. Onder het half verteerde hoopje krokante Felix zalm & groente melange mét extra
pietamientjes voor een mooie vacht lag mijn verse paar handschoenen. Godverdomd precisie kostertje dat het is.
Cheers,
Joint.
Joint, man, 33 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende