Primitief gedrag.
Het gedrag van menig 'bontkraagje' was al niet al te ontwikkeld te noemen, maar in de maanden dan het weer begint te vriezen daalt naast de tempratuur, ook de mate van zichtbare ontwikkeling bij ons als mens. Vroeger, toen we nog niet zoveel snapten van alles wat er om ons heen gebeurde, vonden we het leuk om met dingen naar anderen dingen te gooien en te kijken wat er vervolgens zou gebeuren. Menig wild dier kreeg nog wel eens een steen op de hasses, steentjes naar vuur gooien, steentjes naar 'heksen' gooien, stenen naar onbekende dingen gooien en in menig moslim land gooien ze nog altijd met stenen naar iemand die toevallig net even lekker met z'n smoel een stukje boven de grond uit steekt.
Maargoed, het ging dus over de 'Nederlandse' bontkraagjes. Spugen hier, spugen daar, niet weten hoe hoog een broek nou moet, beetje meer spugen hier, rare taal uitslaan en als laatste over een brug lopen. Kraagje ziet vervolgens een raar, hard, transparant laagje op het water liggen. Meteen schiet het brein van de beste kerel duizenden jaren terug, omdat hij kennelijk niet herkent wat er daar op het water ligt. Het is natuurlijk al een paar maanden geleden dat er zoiets te zien was. Het dichtsbijzijnde losliggende voorwerp moet eraan geloven en vliegt met een boogje het ijs op. Dit proces herhaalt zich totdat er iets dóór het ijs vliegt en het brein kennelijk tevreden is met de uitslag van het onderzoek, het kraagje nog eens lekker op het ijs spuugt en vervolgens weer doorloopt.
Cheers,
Joint.
Maargoed, het ging dus over de 'Nederlandse' bontkraagjes. Spugen hier, spugen daar, niet weten hoe hoog een broek nou moet, beetje meer spugen hier, rare taal uitslaan en als laatste over een brug lopen. Kraagje ziet vervolgens een raar, hard, transparant laagje op het water liggen. Meteen schiet het brein van de beste kerel duizenden jaren terug, omdat hij kennelijk niet herkent wat er daar op het water ligt. Het is natuurlijk al een paar maanden geleden dat er zoiets te zien was. Het dichtsbijzijnde losliggende voorwerp moet eraan geloven en vliegt met een boogje het ijs op. Dit proces herhaalt zich totdat er iets dóór het ijs vliegt en het brein kennelijk tevreden is met de uitslag van het onderzoek, het kraagje nog eens lekker op het ijs spuugt en vervolgens weer doorloopt.
Cheers,
Joint.
28 nov 2010
- meld ongepast verhaal
-
Dead-poet
maandag 29 november 2010 10:38
Ik hoop echt dat ze een keer in groepsverband zich al spugend op een klein stukje om daarna allemaal semi stoer op hun bek te gaan omdat de natte door hun uitgespuugde substantie vastgevroren is
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 06 mrt 2012 De hel in all-inclusive heet. ( 3 )
- O 17 feb 2012 Coolste prins van héél Europa. ( 3 )
- O 15 feb 2012 Kickboksen, balzakken en schaatsgezeik. ( 10 )
- O 14 feb 2012 míjn Valentijnscadeau. ( 6 )
- O 14 feb 2012 Desperation day ‘Hé?!’
- O 09 jan 2012 'I am too old for this shit.' ( 3 )
- O 22 nov 2011 Geachte ex-gedeporteerde. ( 2 )
- O 15 nov 2011 Toch trots op Nederland! ( 3 )
- O 14 nov 2011 Koffiekoerier?! ( 2 )
- O 10 nov 2011 Slécht, héél slecht. ( 8 )
- O 31 okt 2011 SOA Vraag! ( 12 )
- O 21 okt 2011 Kleermakers/creatievelingen opgelet! ( 8 )
- O 13 okt 2011 Kom maar op, karma. ( 2 )
- O 13 okt 2011 Re-integratie in MD. ( 11 )
- O 02 sep 2011 HTC touch hd ( 5 )