Primitief gedrag.
Het gedrag van menig 'bontkraagje' was al niet al te ontwikkeld te noemen, maar in de maanden dan het weer begint te vriezen daalt naast de tempratuur, ook de mate van zichtbare ontwikkeling bij ons als mens. Vroeger, toen we nog niet zoveel snapten van alles wat er om ons heen gebeurde, vonden we het leuk om met dingen naar anderen dingen te gooien en te kijken wat er vervolgens zou gebeuren. Menig wild dier kreeg nog wel eens een steen op de hasses, steentjes naar vuur gooien, steentjes naar 'heksen' gooien, stenen naar onbekende dingen gooien en in menig moslim land gooien ze nog altijd met stenen naar iemand die toevallig net even lekker met z'n smoel een stukje boven de grond uit steekt.
Maargoed, het ging dus over de 'Nederlandse' bontkraagjes. Spugen hier, spugen daar, niet weten hoe hoog een broek nou moet, beetje meer spugen hier, rare taal uitslaan en als laatste over een brug lopen. Kraagje ziet vervolgens een raar, hard, transparant laagje op het water liggen. Meteen schiet het brein van de beste kerel duizenden jaren terug, omdat hij kennelijk niet herkent wat er daar op het water ligt. Het is natuurlijk al een paar maanden geleden dat er zoiets te zien was. Het dichtsbijzijnde losliggende voorwerp moet eraan geloven en vliegt met een boogje het ijs op. Dit proces herhaalt zich totdat er iets dóór het ijs vliegt en het brein kennelijk tevreden is met de uitslag van het onderzoek, het kraagje nog eens lekker op het ijs spuugt en vervolgens weer doorloopt.
Cheers,
Joint.
Maargoed, het ging dus over de 'Nederlandse' bontkraagjes. Spugen hier, spugen daar, niet weten hoe hoog een broek nou moet, beetje meer spugen hier, rare taal uitslaan en als laatste over een brug lopen. Kraagje ziet vervolgens een raar, hard, transparant laagje op het water liggen. Meteen schiet het brein van de beste kerel duizenden jaren terug, omdat hij kennelijk niet herkent wat er daar op het water ligt. Het is natuurlijk al een paar maanden geleden dat er zoiets te zien was. Het dichtsbijzijnde losliggende voorwerp moet eraan geloven en vliegt met een boogje het ijs op. Dit proces herhaalt zich totdat er iets dóór het ijs vliegt en het brein kennelijk tevreden is met de uitslag van het onderzoek, het kraagje nog eens lekker op het ijs spuugt en vervolgens weer doorloopt.
Cheers,
Joint.
28 nov 2010
- meld ongepast verhaal
-
Dead-poet
maandag 29 november 2010 10:38
Ik hoop echt dat ze een keer in groepsverband zich al spugend op een klein stukje om daarna allemaal semi stoer op hun bek te gaan omdat de natte door hun uitgespuugde substantie vastgevroren is
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 05 jan 2016 #Nooit Meer Niet. ( 1 )
- O 03 jan 2016 S*perfood Cake. ( 6 )
- O 08 okt 2014 Single zijn: Voordelen ( 19 )
- O 04 okt 2014 Het is over. ( 4 )
- O 24 sep 2014 Positieve gevolgen. ( 4 )
- O 24 sep 2014 Vijf jaar geleden was je lief. ( 16 )
- O 08 dec 2012 Oom overleden. Toespraak: ( 14 )
- O 29 okt 2012 Klein Argentinië
- O 26 okt 2012 Primark costumer service. ( 3 )
- O 23 okt 2012 Urban snelwandelen. ( 2 )
- O 22 okt 2012 Culinair gehandicapte Nederlanders! ( 3 )
- O 21 okt 2012 Roltrap ( 2 )
- O 01 okt 2012 The €100 challenge. ( 11 )
- O 09 sep 2012 Cultuurverschil: Dat wordt dan $100.000. ( 3 )
- O 09 sep 2012 Berlijn: Tegenwoordig water uit de douche. ( 3 )