R.I.P Jimmy R.I.P

Zaterdag 19 Juni was de dag dat we van Jimmy Stolz voor de aller laatste keer afscheid konden nemen. Deze zaterdag zo anders als al die andere zaterdagen, een zonnige dag die toch zo grauw en koud is. Om 11.00 u. begon de afscheidseromoniemeester die speciaal uit Amsterdam overgekomen was voor deze begravenis van Jimmy Stolz. Omdat deze man 13 jaar geleden de zelfde dienst voor Jimmy z'n moeder heeft bewezen. Hannie was haar naam zij overleed ook op een veel te vroege leeftijd aan Kanker. Na de dood van Hannie is er een familiegraf gekomen waar Jimmy vandaag ook bijgeplaatst zal worden. In iedergeval één troost ze zijn nu wel weer samen
Op de seremonie werden er door een aantal mensen gesproken als eerste Jimmy's vriendin Sharon die hij achter laat met hun twee kinderen van 3 en 5 jaar. Zij sprak in vorm van een brief aan Jimmy gericht, waarin zij vertelde over jou plotselinge dood op 29 jarige leeftijd. Jullie waren met het gezinnetje op vakantie in Turkey om bij te komen na de zware en moeilijke tijd die jullie doorgemaakt hadden. Een eigen huisje gekocht waar je zo trots op was dat het eindelijk klaar was. Jouw paleisje zei je altijd en dan je eigen zaakje. Waar jij in zelf begonnen bent als glazenwasser wat je altijd met liefde deed. En juist nu dat jullie aan het bijkomen waren op vakantie in Turkey waar jij net Sharon te huwelijk op had gevraagd, en waar zij natuurlijk JA op antwoorde. Begaf nu jou hart het, stopte het er ineens zomaar mee uit het niets. Alle toekomstplannen die jij en Sharon gemaakt hadden samen met die kids, waar jij oooh zo trots op was. Jimmy the famileyman zeiden we altijd
Al die plannen liepen nu stuk, want jij lieve Jimmy kon het niet meer aan.

Ook Jimmy's broer Peter vertelde zijn laatste woorden aan Jimmy. Zijn kleine broertje die hij nu moest missen, terwijl hij aan z'n eigen kinderen moest uitleggen waarom Ome Jimmy nou niet meer bij hun langs konden komen.

En dan niet te vergeten Jimmy's zusje Nancy, die haar grote broer nu kwijt was en niet zo goed weet mee om te gaan. Dat alles zo onwerkelijk lijkt alsof je straks gewoon weer in je auto'tje met je ladders erop aan komt rijden om de boel weer ff lekker op stelten te zetten. Zoals Nancy het verwoorde een jongen met een hele grote mond maar een hart van goud. Een echte famileyman die er altijd was voor zijn kinderen maar ook die van haar, en jullie broer. Ze kon zich nog zo goed herinneren dat je twee weken terug bij jou langs kwam en aan je vroeg " Moet je niet werken ? "
Dat je met een breede lach zei " Nee dit is nu voortaan mijn nieuwe werkplek, hier op kantoor " Zo trots dat je eindelijk bereikt had waar je altijd van droomde een lieve vrouw, twee kids een eigen huisje en dan nu ook nog eens je eigen zaak. En dan nu op het moment dat je eindelijk zal gaan genieten van gezin full-time omdat je thuis kon gaan werken. Dan slaat het noodlot toe !! Waarom is het leven zo oneerlijk ?? Waarom gaan de goede mensen eerst ? Eerst jullie moeder en dan nu al jij ...

Ook nog een zwager deed zijn zegje over het verliezen van z'n zwager maar ook goede vriend. Zo oneerlijk iets wat niet is verdient !!

Ook namens Jimmy's vader Glenn werden er nog wat warme woorden voorgelezen. Maar ook door Jimmy's stiefmoeder die bijna in de zelfde leeftijd was als jij zelf. Over je halfzusje waar jij zo gek op was en altijd goed voor zorgde die nu stuk was van verdriet.
Of over hoe jullie samen zo konden lachen als jullie samen ergens verschenen en jij verkondigde dat ze je stiefmoeder was, hoe raar mensen dat stonden te kijken en er niets van begrepen maar hoe jij daar van kon genieten. Of dat je zomaar ff opbelde om te vertellen over die gekke film die je gezien had over Monsters op de maan. Dingen die andere mensen misschien niet begrepen maar de mensen die jou kende wel !!

Al die kleine dingetjes zullen we allemaal missen. Vooral vandaag nu Nederland moest spelen, waar jij ook altijd zo lekker in mee leefde. Keek er helemaal niet meer zo naar uit, dat herinnerde me telkens weer aan jou, hoe jij na ieder doelpunt als een dolgeslagen ontsnapte te keer kon gaan maar wel op een leuke manier. En dan nu na ieder doelpunt was het zo stil in de straat waar altijd zo veel vreugde te vinden was. Nu laat pas op de avond nou ja zeg maar gerust morgen alweer begint alles eigelijk pas echt tot mij door te dringen. Want tijdens de dienst die echt prachtig was omdat er zowiezo al honderden mensen waren en dan moet je niet al te groot gek denken maar toch. Het doet je wel inzien dat hij gewoon bij iedereen erg geliefd was, en de manier waarop zet je toch aan t denken dat het opeens over kan zijn. Zomaar opeens, zonder dat je het verwacht. Je moet echt genieten van alle tijd die je door maakt met je geliefde want echt shit man steeds vaker gaat houdt het leven veel te snel op. 29 jaar wat is dat nou .... Ik zie je foto nog voor me die ze bij de dienst neer gezet hadden van jou en Sharon die jullie net hadden laten maken in Turkey samen maar ook met de kids. Stralend van geluk
ik heb ook contineu de muziek in m'n hoofd wat er gedraaid werdt. Vooral het nummer van Marco Borsato - Waarom nou jij. Die tekst doet me nu op dit moment zo veel pijn. Al die oude herinneringen die weer omhoog komen, want ook wij konden elkaar al zo lang. En wel ieder z'n eigen kant opgegaan maar toch altijd leuk als je elkaar tegen kwam. Ik zag jou nog regelmatig bij mij oudelijke huis waar jij net je huisje klaar had. Jouw paleisje waar je helemaal van niets tot toppunt bent gekomen. Het idee dat ik jou nou nooit meer zal zien, doet me veel meer pijn dan ik in de eerste instantie verwacht had Op de begravenis heb ik ook wel wat traantjes gelaten waar dat viel opzich wel mee. Maar al de gehele dag voel ik me echt zo verschikkelijk KLOTE echt een stekende pijn in m'n hart. Ookal waarom we misschien elkaar een beetje uit het oog verloren, één ding is zeker in ieder geval niet uit het hart

RUST ZACHT LIEVE JIMMY



P.S : Ik wil alle familie,vrienden en bekende van Jimmy Stolz veel sterkte toewensen met het verwerken van de veel te snel vertrokken Jimmy.

Missy