Res simul reddet

ave,

al vanaf dat ik klein,
nou ja kleiner was,
ben ik een grote fan van kringlopen...

terwijl andere kinderen graag rond liepen met dure kleding en de nieuwste speelgoed,
vond ik '' den oude meuk'' juist leuk...
speelgoed en kleding wat al gebruikt was dus,
wat je gerust kon ''gebruiken'' en niet zo zenuwachtig over hoefde te zijn dat de nieuwigheid eraf sleet ...

toen had ik nooit durven vermoeden dat ik er ooit zelf zou mogen werken...
want als een kind zag ik veel van de kleurrijke figuren die daar werkten over geromantiseerd
als levenskunstenaars, idealistische vrijbuiters ,ware paradijsvogels...
nee, ik zou te saai zijn om daar tussen te passen...

echter ben ik tegenwoordig al enkele jaren zelf werkzaam binnen de kringloopbranche ...
wat een ideale plek is voor een beminnaar van antiek en vintage...

het werk is veelzijdig en zo zie je elk dag wel nieuwe ''unieke'' spulletjes voorbij komen,
van retro lampen tot gebreide pantoffels...
als een voorstander van een ''circulaire economie'' en tegenstander van een overmatig ''consumptie samenleving''
draag ik ook nog eens met mij werk mijn idealen uit,
en hoop ik zo een klein beetje ,geheel op mijn manier , de wereld mooier te maken...

maar wat ik nog belangrijker vind dan spullen een tweede kans te geven,
is mensen een tweede kans te geven,
mensen die niet goed mee kunnen komen in onze steeds maar sneller veranderende samenleving...

soms heb ik de eer om binnen het bedrijf een stagiair of een ander soort pas beginnende werker te begeleiden,
en probeer ze op de hart te drukken, hoe onbelangrijk een taak ook lijkt,toch zeer belangrijk is...
van het opruimen van koffiemokken en vloeren vegen tot het doen van financiëen en management...
alles is uiteindelijk even belangrijk...

zo doe ik elk dag als ik in de winkel sta mijn uiterste best om de winkel goed klantgericht te vertegenwoordigen,
bubbelend en bruisend van energie groet ik mensen, maak ik praatjes ,
en probeer ik elke klant tevreden en soms iets blijer wellicht de winkel te laten verlaten...

want elk taak is als een tandwiel in een complexe machine, en zorgt uiteindelijk voor dat de machine goed opereert...
er zijn geen onbelangrijke taken dus ...

samen dragen we alle medewerker verantwoordelijkheid om de winkel tot een succes te maken,
elk met onze eigen bijdrage, hoe klein dan ook, echter groots voor ons allen...
en de uitdaging ligt niet dat iedereen zijn best moet,mag doen, echter dat we het samen moeten doen,
niet alleen op en voor werk, maar in zijn geheel in de samenleving...

wij zijn net als uit de Griekse mythologie ''Atlas'' , en we dragen de wereld samen, een klein stukje ieder,
echter is de wereld dragen niet zo als in den oude Griekse mythe een straf,
o nee, het is een voorrecht, men kan het zelfs zien als een eer ...

samen maken we het een succes...



faithfully yours
the tearat