Rust zacht lieve papa

Het is alweer een tijd geleden dat ik schreef, maar ik heb alles behalve stilgezeten.
De laatste keer vertelde ik over de nieuwe ontsteking in mn vader zijn lichaam, en de chemo's.


Helaas heeft mijn lieve vader, mijn alles op donderdag 1 april zijn ogen voor goed gesloten...
Waar in de eerste instantie over jaren gepraat werd, veranderde in no-time in maanden,weken, dagen..
Vooral de dagen gingen vliegensvlug..
Zaterdag 27 maart heeft hij zijn verjaardag nog gevierd, per ambulance in huis..
Hij was die dag erg moe en zwak, maar het heeft hem erg goed gedaan.
Maandag 29 maart kreeg ik een telefoontje dat de sondevoeding en de rest van de 'kermis' werd afgesloten, omdat het niet meer kan. het was een kwelling voor mijn vader, en het werrd er niet beter op.
Dus wat er overbleef was de morfine die elke dag een beetje verhoogd werd naarmate de pijn erger werd, en het infuusvloeistof.

Op donderdag 1 april wilde de dokter mijn vader aan een ander pompje doen, zodat hij rustig in zijn slaap zou gaan.. Dit kon dan nog een aantal dagen duren, maar dan wel pijnloos.
Hier had pap ook voor gekozen, toen hij nog bij was.
Toen de dokter het alles aan het voorbereiden was, kregen wij de kans om onze dingen nog te zeggen aan pap voor hij zou gaan slapen.

Daar zaten we dan, voor het eerst alleen met mijn stiefmoeder en stiefzussen aan zijn bed.
We hebben hem verteld dat het goed was zo, en dat hij niet meer pijn hoeft te lijden.. Wij redden ons wel, maar vergeten hem nooit! Dat.. enzoveel meer..
totdat hij om 16.40 zijn laatste adem uitblies...
Om zo verder te leven in onze herrinneringen en in onze harten...
09 apr 2010 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Chels-E
Chels-E, vrouw, 32 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende