schimmenspel. *verhaal, #3*
eenmaal thuis aan gekomen begon ik te lezen. of nouja, dat probeerde ik. het was niet dat ik haar handschrift niet kon lezen, ze had een prachtig handschrift, maar er stond geen tekst. op het eerste gezicht leek het alsof ze letters in willekeurige volgorde op papier had gezet. dit stond er:
" yvrs qntobrx,
inaqnnt vf urg mbire. zvwa rvtra qntobrx. vx znnx fhcre irry zrr, ra uro bbx fhcre irry ny zrrtrznnxg. Re vf rra wbatra jnne vx ny wnera zrr bz tn. uvw vf mb xanc. uvw vf mb yvrs. znne vx uro trra fpuvwa ina xnaf. vx ora znne Ebfr. rra yryvwx inexra. avrznaq znt zvw. vrqrerra unng zvw. vx jbeq ny wnera trcrfg, ra vrqrerra fpuryq zvw hvg. ra re vf abt irry zrre. znne qng iregry vx zbetra.
gebhjraf: vx uro qvg trpbqrreq, bzqng vx avrg jvy qng zvwa bhqref qvg yrmra. nyf re vrznaq vf qvr qvg znt yrmra, qna vf urg Qraavf. uvw vf infg fyvz trabrt bz qvg gr qrpbqrera. znne ireqre avrznaq.
~Ebfr "
ik werd bijna gek. waarom maakt ze me het zo moeilijk?? maar iets vertelde me dat er waarschijnlijk wel een hint was. natuurlijk! 13. dat had er iets mee te maken. ik wist het zeker. ze had het altijd over 13. en de stem had hetzelfde getal gezegd toen ik weg liep. ik begon te puzzelen, en uiteindelijk rolde deze tekst eruit:
" lief dagboek,
vandaag is het zover. mijn eigen dagboek. ik maak super veel mee, en heb ook super veel al meegemaakt. Er is een jongen waar ik al jaren mee om ga. hij is zo knap. hij is zo lief. maar ik heb geen schijn van kans. ik ben maar Rose. een lelijk varken. niemand mag mij. iedereen haat mij. ik word al jaren gepest, en iedereen scheld mij uit. en er is nog veel meer. maar dat vertel ik morgen.
trouwens: ik heb dit gecodeerd, omdat ik niet wil dat mijn ouders dit lezen. als er iemand is die dit mag lezen, dan is het Dennis. hij is vast slim genoeg om dit te decoderen. maar verder niemand.
~Rose "
ik besloot toch maar te gaan praten met haar juf uit groep 6.
MadDog, man, 27 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende