Schimmenspel *verhaal*

Augustus 2009.

"Lieve Dennis,
als je dit leest ben ik er niet meer. het is me teveel geworden. je bent een geweldige jongen. het vriendje waar elk meisje slechts van kan dromen. en je vond mij. van alle meisjes op de wereld, werd je verliefd op mij. eigenlijk zou ik super gelukkig moeten zijn. maar dat ben ik niet.
er zijn veel dingen die jij niet weet. dingen die ik makkelijk geheim kon houden, omdat je niet bij mij op school zat.
ik werd gepest. verschrikkelijk. iedereen schold me dagelijks uit. ik was 'een dik,lelijk varken'.
dus ik ging af vallen. maar jij had het door.
jij lieve Dennis, jij had het door. want jij was zo zorgzaam. zo lief.
Maar mijn ouders uiteindelijk ook. mijn verschrikkelijke ouders. elke dag naar elkaar schreeuwen.
elke keer roepen 'ik ga een scheiding aan vragen', waarna ik even blij was. maar daarna zakte ik weer in omdat het toch niet door ging.
en uiteindelijk schreeuwden ze ook tegen mij. want ik ben een verwend nest.
en uiteindelijk was jij de enige reden om voor te leven. maar je woog niet op tegen mijn verdriet.
ik heb een zware depressie. mijn ouders willen mij laten opnemen. dat wil ik niet. ik kan het niet. 

Jij lieve Dennis, jij zal voor mij moeten leven. ik houd zielsveel van je. jij bent datgene wat elk meisje wil.
je hebt zoveel mee gemaakt, maar klaagt er nooit over.
terwijl een ander altijd bij jou terecht kan. waarschijnlijk vind je binnen no-time een nieuw vriendinnetje. als ze je tenminste van binnen kent.

ik kan al de pijn niet verdragen.
en niemand zal mij ooit hulp bieden. want dat ben ik nou eenmaal niet waard.
Ik houd van je, Dennis. echt waar. en ik zal altijd bij je blijven. van boven op je neer kijken en als een beschermengel over je waken. maar in de hemel kan ik tenminste vrede vinden. dikke kus.

~Roseverliefd''

De hele middag had ik naar de brief gestaard. Ze had gewoon zelfmoord gepleegd. Waarom? Ze had geen enkel motief toch? Nouja, het pesten en haar ouders. Maar dat is toch niet genoeg om meteen zelfmoord te plegen? Als ze zoveel van me hield, had ze dat met alleen die motieven echt niet gedaan. Er moest meer zijn. En ik moet weten wat. Ik zal nooit rust vinden, als ik niet weet wat ik niet heb voorkomen. Ik had door moeten zetten. Ik had mijn vermoedens. Ik had onder andere het afvallen door. Maar dat werd altijd afgewimpeld onder het mom van 'het ligt aan jou'. Ik zal een onderzoek op touw zetten. Groots. Maar niemand mag mijn motieven weten.
24 okt 2012 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van MadDog
MadDog, man, 27 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende