School maatschapelijkwerker...
De eerst dag dat ik op mijn nieuwe school kwam was het al duidelijk dat ik niet veel nieuwe vrienden zou krijgen. Iedereen keek mij raa aan. Een paar dagen later hadden we een activiteitendag om elkaar beter te leren kennen. Toen kreeg ik opmerkingen zoals ´Hey emo, snijden!´ met ook een snijgebaar op de pols erbij! En owhja ook nog de opmerking ´Wanneer spring je voor de trein?' kreeg ik naar mijn hoofd geslingerd...
En nou zit ik bij Nederlands en Project in hetzelfde groepje. Omdat de klas mocht kiezen, bleef ik met nog 3 andere over. En toen we dus voor de 2e keer een groepje werden zeiden ze: Ah nee, niet alweer met haar!
De lerares Nederlands had al gelijk door dat we elkaar niet echt lagen en probeerde te bemiddelen...
Vandaag moesten een werkstuk inleveren. Vrijdag hadden mijn groepsgenoten gezegd: Waarschijnlijk doen we er maandag wat aan...
Daar heb ik toch niks aan? En dan kijk ik na mijn toets in de aula, en zie ik ze nergens!
En dan vandaag... Het was 3 tegen 1! Zo oneerlijk!
Ik heb haar verteld dat ik het moeilijk vind om niet terughoudend te zijn, want 2jaar geleden sloeg ik er gewoon op los en ging ik met spullen gooien. Dus ik had zoiets van, beter zeg ik niks en doe ik niks als ze iets doen wat ik niet leuk vind, dan krijg ik ook geen problemen.
Maar na mijn gesprek van net met mijn lerares Nederlands vindt zij dat ik naar de schoolmaatschapelijk werker moet gaan voor hulp. Voor training in het assertief zijn en mijn zelfvertrouwen...
Ik heb toen ik zovaak flipte op de middelbare school in een klas gezeten waar hekjes tussen de tafels stonden... En daar zouden ze elke week met mij praten, maar dat werd 1keer per 2maanden. En zo was opeens mijn PGB geld op, en het was weg! Wij, mijn ouders en ik, wisten niet eens waar het aan uit gegeven was. En toen ik in de 3e klas kwam werd ik nog steeds in de gaten gehouden en wouden ze mij helpen, maar ik heb alles toen geweigerd...
Ik wil geen hulp, ik wil zelf op eigen kracht dingen kunenn bereiken! Hulp van jeugdzorg, begeleiders van school, noem het maar op! Ik heb er nog nooit wat aan gehad. Het enigste wat die rare klas heeft gedaan bij mij is zorgen dat ik er niet meer in wou zitten en daardoor ging ik mij beter gedragen, want eigenlijk wouden ze van mij af, ze wouden mij naar een school sturen voor onhandelbare kinderen!
Ik word gek van alle verwachtingen en dingen die ik moet doen, mensen vinden dat ik hulp moet vragen, maar ik heb geen vertrouwen in die 'hulp'!
DIYLF, vrouw, 31 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende