Second goodbye..

Vanacht om 04.30 is het zo ver:
We gaan naar Sardinie. Het geboorte (ei)land van mijn opa, daar waar mijn vader zijn hart ligt.
Die gaan we nu ook daadwerkelijk brengen.
Zondag, op zijn verjaardag. Hij zou 43 jaar zijn geworden.
Zondag gaat zijn laatste wens in vervulling.
We gaan een deel van zijn as uitstrooien in Sardinie op een heel bijzondere plek.

Voor mij is het opnieuw afscheid nemen, en misschien nu wel voor altijd.
Ik stap met een dubbel gevoel het vliegtuig in:
Wetende dat ik mijn familie weer zie,
maar ook wetende dat ik mijn vader moet achterlaten en dus
opnieuw afscheid moet nemen.

Het klinkt misschien vreemd,
maar eigenlijk ben ik heel erg bang.
Ik ben bang dat hij, als we zijn laatste as uitstrooien voorgoed weg zal zijn.
En dat ik hem dan ook nooit meer bij me zou voelen.
Dat ik dan echt afscheid heb moeten nemen...

Ik mis je...
24 mrt 2011 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Chels-E
Chels-E, vrouw, 32 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende